تاثير ميزان پروتئين جيره و محدوديت غذايي بر عملكرد و دماي بدن جوجه هاي گوشتي تحت تنش گرمايي

تاثير ميزان پروتئين جيره و محدوديت غذايي بر عملكرد، دماي بدن و برخي از شاخص هاي هماتولوژي جوجه هاي گوشتي سويه تجاري راس 308 در شرايط تنش گرمايي مورد ارزيابي قرارگرفت. براي اين منظور جوجه هاي گوشتي در سن 21 تا 42 روزگي با يكي از سه تيمار آزمايشي زير تغذيه شدند. تيمار اول و دوم شامل جيره هاي حاوي سطح پروتئين توصيه شده (1994، (NRC و 85 درصد مقدار توصيه شده آن بودند كه طي آزمايش به صورت آزاد در اختيار پرندگان قرار داشتند. تيمار سوم گروه با محدوديت غذايي بود كه با جيره حاوي سطح پروتئين توصيه شده تغذيه شدند اما روزانه به مدت 6 ساعت در طي مدت تنش گرمايي گرسنه نگه داشته مي شدند. هر تيمار آزمايش شامل6 تكرار و هر تكرار متشكل از 18 قطعه جوجه گوشتي بود. آب طي آزمايش همواره در اختيار پرندگان قرار داشت. نتايج آزمايش نشان داد كاهش سطح پروتئين جيره و يا اعمال محدوديت غذايي تاثيري بر افزايش وزن پرندگان نداشت (P>0.05). اعمال محدوديت غذايي سبب كاهش مصرف و بهبود ضريب تبديل خوراك، بهبود نسبت راندمان انرژي و كاهش دماي بدن پرندگان در هنگام تنش گرمايي در 24 و 32 روزگي شد (P<0.05). كاهش مقدار پروتئين جيره و اعمال محدوديت غذايي سبب كاهش چشمگير پروتئين مصرفي، افزايش نسبت راندمان پروتئين و همچنين افزايش مقادير هماتو كريت و اسيد اوريك خون شد (P<0.05). جنس تاثيري بر دماي بدن و مقادير هماتولوژي خون پرندگان نداشت (P>0.05). اعمال تنش گرمايي سبب افزايش دماي بدن، مقدار هماتو كريت، گلوكز و اسيد اوريك خون پرندگان شد.