اختصاص، يکي از ابواب دو دانش نحو (عربي) و معاني است که در نحو عربي، احکامي خاص دارد. در کتاب هاي بلاغت معمولا در معاني مجازي ندا در مقوله انشا از آن بحث مي شود؛ اما در مواضع ديگري نيز از آن سخن به ميان مي آيد. در علم معاني، اختصاص يعني حصر کردن چيزي يا کاري در کسي، يا انفراد و انحصار کسي يا چيزي به کاري يا امري، شيوه کاربرد آن در فارسي با عربي متفاوت است. در اين گفتار به انواعي از شيوه کاربرد آن در فارسي و اغراض آن پرداخته ايم.