مقدمه: از آنجا که تحقيقات كمي در مورد اثرات مفيد سبزيجات و ميوه جات بر روي عوامل خطر بيماري هاي قلبي عروقي در مطالعات جامعه نگر در دسترس است، هدف از اين مطالعه ارزيابي ميزان و چگونگي رابطه دريافت ميوه و سبزي با عوامل خطر بيماري هاي قلبي و عروقي در بزرگسالان بود.
روش ها: در اين مطالعه مقطعي جامعه نگر 840 فرد بزرگسال ساكن تهران (361 مرد و 479 زن) در سن بين 18 تا 74 سال به صورت تصادفي در سال 1378 انتخاب شدند. دريافت هاي غذايي با استفاده از پرسشنامه بسامد غذايي (FFQ) ارزيابي و مقادير ذكر شده هر غذا با استفاده از راهنماي مقياس هاي خانگي به گرم تبديل و وارد برنامه Nutritionist III شد. حدود مرزي براي دستجات ميوه و سبزي 3.9-3، 2.9-2، 1.9-0 و ³4 سهم در روز انتخاب شدند .
يافته ها: بعد از تطبيق براي متغيرهاي مخدوش گر در رگرسيون لوجستيك چند متغيره، دريافت ميوه و سبزي بطور معني دار و معكوس با عوامل خطر CVD مرتبط بود. نسبت شانس تعديل شده در مدل اول كه براي سن، BMI، دريافت انرژي، وضيت كشيدن سيگار، كلسترول رژيم غذايي و شيوع ديابت يا بيماري كرونر قلب تطبيق شده بود، براي غلظت LDL-C بالاي سرمي 0.81، 0.88، 1 و (P<0.01) 0.75 بود و با تعديل بيشتر براي تحصيلات، فعاليت بدني، دريافت چربي اشباع، غيراشباع، چربي كل، پتلسيم و ويتامين ث اين روند مخدوش نشد. اين ارتباط در تمام بخش هاي كشيدن سيگار، فعاليت بدني و سه اك هاي Keys score مشهود بود.
نتيجه گيري: دريافت بيش از 4 سهم ميوه و سبزي، با غلظت كمتر LDL-C و كلسترول تام سرم و در نتيجه خطر كمتر بيماري هاي قلبي عروقي مرتبط بود.