براي سنجش موفقيت و يا عدم موفقيت شهرك هاي صنعتي، شهرك البرز، رشت، كاوه، ليا و كاسپين مورد ارزيابي قرار گرفتند. فاكتورهاي زيست محيطي و اقتصادي، از مهم ترين عوامل مورد بررسي براي ارزيابي بودند كه متاسفانه به دليل عدم مديريت درست درون شهرك ها و عدم آموزش و آگاهي دست اندركاران از طرف سازمان هاي مربوطه، نه تنها شهرك هاي ايران به سياست ها و عملكردها و اهداف ناشي از تاسيس شهرك ها نرسيده اند، بلكه در اثر تجمع واحدهاي صنعتي ضد اهداف اوليه مانند تشديد معضلات زيست محيطي )آلودگي ها و هماهنگ نبودن واحدهاي توليدي درون شهرك در كمك هاي اقتصادي به يكديگر( و عدم جذب نيروي انساني براي كار روبرو شده اند كه در نهايت، زيان ناشي از آن متوجه جامعه و اقتصاد كشور مي شود. با توجه به اهداف اوليه شهرك ها و علت ايجاد آنها در راستاي بهبودي وضعيت زيست محيطي، اجتماعي و اقتصادي منطقه بهتر است سازمان هاي مربوطه، جدي تر رفتار كنند و با آموزش كليه افراد مختلف درگير در امور شهرك ها و اجبار به رعايت ضوابط و استانداردهاي زيست محيطي، شهرك ها را از اين ناهماهنگي ها و نابساماني ها خارج كنند تا صنايع موجود درون آن، علاوه بر هدف سودآوري و اقتصادي در اثر كاهش آلودگي ها، به هزينه هاي ملي و ثروت ها كمك كنند. زيرا حل معضلات زيست محيطي و كاهش آلودگي ها، متضمن هزينه هاي اجتماعي و اقتصادي است كه در نهايت جامعه و اقتصاد ملي متضرر مي شود.