بيان مساله: روش هايي بسيار براي چيرگي بر مشكلات ناشي از کاربرد کامپازيت هاي نوري، مانند عمق، سرعت و الگوي انقباضي پلي مريزيشن وجود دارد. از آن ميان، مي توان به استفاده از ماتريكس شفاف يا بازتاب كننده نور، وج هاي پروگزيمالي انتقال دهنده نور، قرار دادن لايه لايه اي کامپازيت، کاربرد قطعات گلاس- سراميك و استفاده از مخروط هاي شفاف و بهره گيري از الگوي هاي متفاوت تابشي اشاره کرد.
هدف: هدف از اين پژوهش، بررسي و مقايسه ميزان توانايي و بسندگي هدايت نور اينله از پيش ساخته شده سرانا با اينله‌هاي ساخته شده از جنس چيني و سه فرمول تازه بايوگلاس- سراميک و اثر آنها در افزايش سختي پاياني كامپازيت در ترميم‌هاي خلفي است.
مواد و روش: در اين پژوهش تجربي آزمايشگاهي، شمار 90 عدد دندان مولر، كه به نه گروه ده تايي بخش شدند، استفاده شد و حفره هايي در سطح اكلوزال همه دندان ها به شكل و اندازه به دست آمده از فرز اندازه متوسط در كيت سرانا (CERANA) فراهم شدند. شمار 40 عدد اينله‌هاي هادي نور از جنس‌هاي چيني Vita 230 VMK و بايوگلاس- سراميک با فرمول هاي متفاوت تازه و با کدهاي MOAZ5, MOAZ4 و MOAZ6 به شكل اينله‌هاي از پيش ساخته شده سرانا به اندازه متوسط ساخته شد. چهار گروه شاهد، شامل گروه هاي One bulk و لايه لايه اي با دو وضعيت نوردهي متفاوت با فاصله هاي صفر ميلي متر نسبت به دندان و چهار ميلي متر از سطح كامپازيت در نظر گرفته شد. همه حفره ها در گروه هاي شاهد، با كامپازيت Colten به رنگ A3 و اِعمال 80 ثانيه نور براي گروه هاي شاهد منفي One bulk و آزمايشي و 40x2 ثانيه براي گروه هاي شاهد مثبت Incremental، به وسيله دستگاه Coltolux 2.5 ترميم شدند و پس از قرار دادن نمونه‌ها در اپوكسي رزين و برش آنها با ديسك الماسي همراه خنک کننده آب و پرداخت با کاغذ سمباده سيليکون کاربايد با زبري 1200، نمونه‌ها تحت ريزسختي سنجي در اعماق صفر تا چهار ميلي متري با فاصله هاي يک ميلي متري از هم و 50 مايکرون با فاصله و در طول اينله ها و نيز، نقاط متناظر در گروه هاي شاهد قرار گرفته و اعداد به دست آمده از سنجش ريزسختي، با آزمون هاي آماري ANOVA و Duncan واکاوي شدند. در کنار اين بررسي، براي همه گروه ها آزمون نفوذ رنگ براي تاييد يافته هاي آماري، انجام پذيرفت.
يافته ها: آزمون هاي آماري نشان داد، که گروه هاي آزمايش داراي اينله هاي چيني MOAZ6, Vita 230 VMK و MOAZ4 از نظر تغييرات سختي در عمق چهار ميلي متري به ترتيب 4, 19, 20 درصد افزايش و گروه سرانا، يک درصد كاهش را نسبت به سطح داشته اند. اين در حالي بود، كه اينله‌هاي از جنس MOAZ5، داراي بالاترين ميزان هدايت نور در ميان گروه‌هاي آزمايشي بودند، به گونه اي، كه افزايش 41 درصد سختي در عميق ترين نقاط (عمق چهار ميلي متري) را از خود نشان دادند. همچنين، براي گروه هاي شاهد، شامل:
(C-0) One bulk 0.0mm و (C+0) Incremental 0.0mm و (C-4) One-bulk 4.0mm و (C+4) Incremental 4.0mm به ترتيب، مقادير 50, 22, 2 و 21 درصد كاهش سختي در عمق چهار ميلي متري نسبت به سطح به دست آمد. در پايان، آزمون نفوذ رنگ در گروه هاي شاهد و آزمايشي نتايج حاصل از ريز سختي سنجي را تاييد کرد.
نتيجه گيري: قرار دادن اينله‌هاي از جنس MOAZ5 در ترميم‌هاي كامپازيت، باعث رسانش بيشتر نور و افزايش سختي در اعماق ترميم شده و ضمن ايجاد يكنواختي و همزماني بيشتر كيورينگ در اعماق گوناگون ترميم و ايجاد سختي و پلي مريزيشن بيشتر در کف حفره، امکان حذف يا کاهش مايکروليگيج را بيشتر فراهم مي سازد.