بيان مساله: پژوهش هاي گذشته نتايجي گوناگون درباره اثر بيماري پريودنتال بر زمان زايمان و وزن نوزادان به هنگام تولد گزارش نموده اند.
هدف: هدف از اين بررسي پايه، تعيين ارتباط ميان وضعيت پريودنتال با زمان زايمان و وزن نوزادان در زنان باردار مراجعه كننده به بيمارستان هاي هدايت و مهديه تهران در سال هاي 1382 تا 1383 بود.
مواد و روش ها: شمار150 نفر زن باردار 18 تا 35 ساله در هفته‌هاي 21 تا 24 بارداري در اين بررسي شركت کردند. پس از توجيه طرح و دريافت رضايت از داوطلبان، در آغاز پرسشنامه ي مربوط به داده هاي مردم شناختي آنان، شامل سن، قد، وزن، شمار بارداري، مصرف دخانيات، بيماري قند، فشار خون، مصرف هرگونه دارو و وجود عفونت تكميل شد. وضعيت پريودنتال افراد داوطلب با معاينه و ارزيابي شاخص پلاك، خونريزي به هنگام پروبينگ، عمق پاكت و ميزان از دست رفتن چسبندگي ارزيابي گرديد. در پايان، وزن نوزاد و هفته زايمان، بر پايه مدارك موجود در بيمارستان به ثبت رسيد. ميزان زايمان زودرس و نوزادان کم وزن در نمونه مورد بررسي ارزيابي و در کل جامعه با احتمال 95 درصد برآورد گرديد. همچنين، معنايي پارامترهاي پريودنتال مورد بررسي با زايمان زودرس و نوزادان کم وزن با آزمون مجذور کاي ارزيابي آماري شد.
يافته‌ها: ميزان بروز زايمان زودرس و وزن كم نوزادان 12.1 درصد مشاهده گرديد، ولي با اين وجود هيچ رابطه معني داري بين وضعيت پريودنتال مادران و زايمان زودرس يا نوزاد كم وزن مشاهده نگرديد (p<0.9).
نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج به دست آمده پژوهشي با حجم نمونه گسترده تر به صورت هم گروهي با شدت هاي گوناگون بيماري پريودنتال براي تاييد و يا رد مشاهدات به دست آمده از اين پژوهش در جامعه ايراني لازم است.