اصلاح رزين هاي پلي وينيل الکل با ترکيبات آمين نوع سوم براي کاربرد در پوشش هاي ضد خزه خود صيقل

هدف از اين تحقيق، سنتز يک رزين مناسب براي پوشش هاي ضد خزه خود صيقل و در عين حال سازگار با محيط زيست است. به دليل خواص مناسب پوششي پلي وينيل الکل (PVA) و زيست تخريب پذير بودن آن، اين پليمر به عنوان پايه رزين مورد نظر انتخاب شد. با توجه به خاصيت ضد باکتري و ضد خزه اي آمين هاي نوع سوم اين ترکيب نيز به عنوان بيوسايد سازگار با محيط زيست استفاده شد. سنتز رزين مورد نظر در دو مرحله صورت گرفت. در مرحله اول PVA توسط يک آسيل کلرايد، استري شده و در مرحله بعدي واکنش کواترنيزاسيون توسط آمين هاي نوع سوم انجام گرفت. با انجام اين دو واکنش، يک رزين حاوي ترکيبات بيوسايد و با قابليت هيدروليز (خود صيقلي) به دست آمد. در اين پژوهش اثر جرم مولکولي PVA، نوع آمين و درصد اصلاح توسط آمين بر سرعت سايش (خاصيت خود صيقلي رزين) بررسي شد. در ضمن نمونه هاي تهيه شده به وسيله آناليز FTIR و تيتراسيون يون کلر شناسايي و ارزيابي شد. نتايج نشان داد که بازدهي اصلاح در مرحله کواترنيزاسيون بالاتر از 92 درصد است. محدوده سرعت سايش در نمونه هاي ساخته شده نيز بين 5 تا 21 ميکرون بر ماه به دست آمد. همچنين با افزايش درصد اصلاح و کاهش جرم مولکولي پليمر پايه، سرعت سايش پوشش افزايش يافت.