يافتن راه حل مناسب براي دفع حرارت توليد شده از زباله هاي سوخت مصرف شده هسته اي، با توجه به طولاني بودن مدت نگهداري، از مسائل مهم مهندسي هسته اي بوده و ذخيره سازي اين مواد در تونلهاي عميق زيرزميني، يکي از روش هاي متداول در اين زمينه است. به دليل طولاني بودن مدت نگهداري و هزينه هاي زياد ساخت تونل، مطالعه دقيق موضوع از جهات مختلف از جمله تاثير مقدار حرارت توليد شده در بسته هاي سوخت مصرف شده، تعداد آنها در تونل، کنترل دماهاي سطح بسته ها و سطح زمين و روشهاي انتقال حرارت در تونل ضروري است. در اين مقاله با استفاده از مدل سه بعدي براي نوعي از تونل متعارف و بسته هاي سوخت مصرف شده، از روش عددي حجم محدود و از نرم افزار FLUENT 6.0 براي محاسبات و از نرم افزار GAMBIT براي شبکه بندي دامنه محاسباتي و از مدل K-e براي جريان آشفته با در نظر گرفتن تشعشع حرارتي و بدون آن، استفاده شده است. در اين محاسبات تاثير پارامترهاي مختلف از جمله انرژي توليد شده در هر بسته از سوخت مصرف شده هسته اي، سرعت هواي ورودي به تونل براي خنک کردن آن و عمق تونل در دو حالت همرفت طبيعي و اجباري بر درجه حرارت سطح بسته هاي سوخت و سطح زمين مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج تحليل نشان مي دهد در حالت همرفت اجباري، براي نگهداري 67 بسته از سوخت مصرف شده اورانيوم با 3.2 درصد غنا، با ابعاد مشخص و توليد انرژي 7.6 کيلووات در هر يك از آنها در ابتداي دفع، سرعت هواي ورودي لازم جهت خنک کاري، 0.6 متر بر ثانيه خواهد بود تا حداکثر دماي بوجود آمده در سطح بسته ها کمتر از حد استاندارد که 93 درجه سانتي گراد تعيين گرديده است، باشد.