ارزيابي آثار باز توزيع درآمدي سرمايه گذاري در تحقيقات كشاورزي ايران (مطالعه موردي چغندرقند)

با وجود اهميت زياد تحقيقات كشاورزي در مجموعه سياست تحقيقات كشور آثار توزيع درآمدي آن هنوز مورد بررسي قرار نگرفته است. مقاله حاضر با بهره گيري از رهيافت مازاد اقتصادي به بررسي آثار باز توزيعي سياست تحقيقات كشاورزي كشور با تكيه بر مورد چغندرقند مي پردازد. نتايج حاص نشان مي دهد كه در وضعيت موجود، فوايد بالقوه تحقيقات چغندرقند به نسبت 212.5 و –112.5 درصد بين توليد كنندگان و مصرف كنندگان توزيع مي شود. اين امر بدان معني است كه توليد كنندگان نه تنها كل عوايد را نصيب خود مي سازند، بلكه درآمدي نيز از مصرف كنندگان به توليد كنندگان منتقل مي شود. همچنين شهرنشينان بيش از 113 درصد فوايد متضرر مي شوند. از كل عوايد حاصله بيش از صد درصد نصيب كشاورزان مي شود. نتيجه گيري تحقيق آن است كه سياست تحقيقات چغندرقند از نقطه نظر برابري )با توزيع درآمد به سمت اقشار ضعيف( بسيار كارآمد مي باشد.