سنگ نگاري، ژئوشيمي و ژئوديناميک دايکهاي مرادلو (شمال باختري اردبيل)

در منطقه مرادلو واقع در شمال مشکين شهر و شمال باختري ايران، افزون بر 300 دايک کوچک و بزرگ در وسعتي معادل 140 کيلومتر مربع برونزد يافته است. اين دايکها داراي يک روند غالب NNE-SSW بوده و در زمينه اي از برشهاي آتشفشاني به سن ائوسن زيرين تزريق شده اند. مطالعات پيشين بدون اشاره به ژئوشيمي و ژئوديناميک آنها، تنها دو ترکيب سنگ شناسي پيروکسن آندزيتي و تفريتي را براي اين دايکها مشخص کرده است.
مطالعات سنگ نگاري وجود دست کم 6 طيف سنگ شناسي و شواهدي از آميختگي و آلايش ماگمايي را در اين دايکها نشان مي دهد. نمودارهاي ژئوشيميايي ضمن تاييد تفريق بلورين به عنوان عامل اساسي در تحولات ماگمايي، ماهيت پتاسيک و شوشونيتي را براي ماگماي سازنده دايکها و گداز بخشي ناچيز از يک منشا سرشار از LILE يا گوشته متاسوماتيزه را براي توليد ماگماي آنها مشخص مي سازند و بالاخره در نمودارهاي زمين ساختي – ماگمايي، نمونه هاي مربوطه جايگاه کمانهاي حاشيه قاره اي، کمانهاي پس از برخورد و جزاير کماني را براي اين دايکها نشان مي دهند.
جمع بندي داده هاي فوق بيانگر اين حقيقت است که سنگ زايي و ژئوديناميک دايکها از الگوي پيچيده اي پيروي مي کند که در آن گداز بخشي گوشته متاسوماتيزه، ذوب پوسته فرورانشي قديمي، تداخل رژيمهاي زمين ساختي و تفريق و تحول ماگماي مادر در آشيانه و مجاري ماگمايي نقش قابل ملاحظه اي داشته اند.