آلودگي محيط زيست باعث گرديده توجه انسان به توسعه فضاي سبز هر روز افزايش يابد، چمن به عنوان مهمترين گياه پوششي در ايجاد فضاهاي سبز زيبا نقش اساسي دارد. شوري آب و خاك در مناطق خشك و نيمه خشك از عوامل تاثيرگذار در رشد و نمو گياهان است و استفاده از چمن هاي مقاوم به شوري يكي از راه حل هاي ايجاد فضاهاي سبز درون شهري و برون شهري در اين مناطق است. در اين تحقيق پس از جمع آوري بذور سه گونه arundinacea Festuca, Agropyron elongatum و L.prenne به ترتيب از استان هاي چهارمحال بختياري، اصفهان و همدان به همراه چهار رقم خارجي از گونه هاي L.prenne و Poa pratensis در قالب يك طرح كاملا تصادفي در گلخانه دانشكده كشاورزي دانشگاه آزاد اسلامي واحد خوراسگان كشت گرديدند. پس از استقرار گونه ها و ارقام مختلف مقاومت به شوري آنها در هفت سطح شوري (0.5 تا 3.5 درصد (NaCl مورد مقايسه قرار گرفتند. نتايج اين بررسي نشان داد بيشترين مقاومت در سطح شوري بالا را A.elongatum داشته و 53.3 درصد از بوته ها پس از اعمال شوري 3.5 درصد زنده ماندند. در سطح شوري 1 و 1.5 درصد F.arundinacea مقاومت مناسبي نشان داد. در تنش شوري 2 درصد از حيث تعداد بوته و تعداد برگ در هر بوته رقم Nugget از گونه Poa pratensis پايداري بيشتري از خود نشان داد. ميزان رشد در بين چمن ها مانند بقيه صفات مورد بررسي داراي تفاوت معني دار بوده و در غلظت هاك پايين شوري (0.5 تا 1.5 درصد) ارقام A.P.M., Prelude گونه L.prenne داراي رشد بيشتري بودند در حالي كه در غلظت هاي بالاي شوري 3 و 3.5 درصد بيشترين رشد مربوط به گونه A.elongatum بود. با توجه به نتايج اين تحقيق در خاك هاي شور در كنار جاده ها، فرودگاه ها و جهت جلوگيري از فرسايش مي توان از A.elongatum استفاده نمود و در مناطق با شوري كمتر جهت چمن هاي تزييني از F.arundinacea و همچنين Poa pratensis رقم Nugget و يا گونه L.prenne رقم Prelude بهره برداري كرد.