به منظور ارزيابي اثر تنش خشكي بر مقدار كلروفيل و عملكرد كلزا (Brassica napus L.)، آزمايشي بصورت كرت هاي خرد شده در قالب طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي در چهار تكرار در سال 1381 در مزرعه تحقيقاتي موسسه نهال و بذر كرج اجرا شد. در اين آزمايش آبياري به عنوان عامل اصلي در دو سطح آبياري معمولي بر اساس 80 ميلي متر تبخير از تشتك كلاس A (شاهد) و تنش (قطع آبياري از شروع مرحله ساقه دهي) و ارقام كلزا به عنوان عامل فرعي در 10 سطح شامل ارقام: ساريگل، گليات، هروس، كامت، آميكا، اس دبليو 5001 ، كراكرجك، ايگل، وايلدكت، اس دبليوهات شات، مورد بررسي قرار گرفت. نتايج حاصل تجزيه واريانس نشان داد كه اختلاف معني داري بين ارقام، سطوح مختلف آبياري و اثرات متقابل رقم و آبياري براي صفت عملكرد دانه وجود نداشت. در رقم آميكا صفات تعداد دانه در كپسول ساقه اصلي (25.75)، نسبت كلروفيل (2.29) a/b و درصد كلروفيل (%69.33) a از بقيه ارقام بالاتر بود (p<0.05). رقم اس دبليوهات شات بيشترين مقدار كلروفيل (2.93 mg/g.fw)، كلروفيل (1.37mg/g.fw) b و كلروفيل (1.56mg/g.fw) a، را دارا بود (p<0.05). در سطوح مختلف آبياري، كلروفيل كل، كلروفيل b و كلروفيل a معني دار شدند (p<0.05). بررسي اثر متقابل بين ارقام و آبياري نشان داد كه در شرايط آبياري رقم هروس با بيشترين درصد كلروفيل 72.23) a درصد)، نسبت كلروفيل (2.73) a/b نسبت به بقيه ارقام معني دار گرديد (p<0.05). رقم اس دبليوهات شات با بيشترين ميزان كلروفيل (3.16mg/g.fw) و كلروفيل(1.56mg/g.fw) b در شرايط تنش نسبت به بقيه ارقام بالاتر بود (p<0.05). بيشترين ميزان كلروفيل (1.67mg/g.fw) b مربوط به رقم هروس در شرايط تنش بود كه نسبت به بقيه ارقام معني دار شد (p<0.05). رقم هروس توانسته بود با عملكرد 3830 كيلوگرم در هكتار سازگاري بهتري با شرايط تنش داشته باشد.