فنولوژي راش و برخي گونه هاي درختي جنگلهاي شمال كشور

طرح فنولوژي گونه هاي تجارتي شمال كشور از سال ۱۳۵۳ آغاز گرديد. اين طرح در سه منطقه، مركز و شرق درياي مازندران و در سه حد ارتفاع ساحلي، ميان بند و بالابند به مرحله اجرا درآمد. در اين طرح ۳۰۲ اصله درخت از شش گونه راش، بلوط، انجيلي، توسكاي ييلاقي، ممرز و افرا مورد مطالعه و بررسي قرار گرفت. از كليه درختان تحت بررسي در ماه هاي اسفند، فروردين، ارديبهشت، مهر و آبان در دفعات متعدد بازديد به عمل آمد. مشاهدات در جداولي كه از قبل و به همين منظور تهيه شده بود درج گرديد. آمار و اطلاعات جمع آوري شده با استفاده از رايانه و روش کراس تاب مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت خلاصه نتايج به شرح زير است:
- ظهور برگ تحت تاثير مستقيم شرايط آب و هوايي است که با توجه به محل ممکن است حداکثر 1 الي 2 هفته اختلاف زماني داشته باشند.
- 66.8 درصد گونه هاي تحت بررسي در دهه اول فروردين ماه و بقيه در اواخر اسفند ماه جوانه مي زنند. اوج رويش گياهان مورد مطالعه در تابستان است.
- 66.8 درصد گونه هاي تحت بررسي در بهار، 16.6 درصد در زمستان و بهار و 16.6 درصد در زمستان به گل مي نشيند.
- 66 درصد از درختان تحت مطالعه که در ارتفاع پايين تر از 1000 متر قرار داشته اند در مرحله توليد گل به گل نشسته اند. و بقيه که برابر با 34 درصد مي شود شامل درختاني هستند که بالاي ارتفاع 1000 متر قرار داشته و در مرحله ياد شده به گل نشسته اند. و بقيه که برابر با 34 درصد مي شود شامل درختاني هستند که بالاي 1000 متر قرار داشته و در مرحله ياد شده به گل نشسته اند. اين تفاوت از شرق به غرب درياي مازندران نيز محسوس است به اين مفهوم که پديده هاي فنولوژيک در شرق درياي مازندران زودتر آغاز مي شود.
- درختان موجود در محدوده، طبقه قطري بين 40 تا 80 سانتي متر بيشترين مقدار گل دهي را دارند که معادل 60.2 درصد کل است اما درختان نازکتر از 40 سانتيمتر و قطورتر از 80 سانتيمتر کمتري مقدار گل دهي را دارند زيرا درختان نازکتر از 40 سانتي متر جوان هستند و به سن بذر دهي قابل قبول نرسيده اند و درختان قطورتر از 80 سانتي متر مسن بوده و به دلايل عمده از جمله ضعف فيزيولوژيک با کاهش توليد گل مواجه هستند.