تهيه تلقيح ريزوبيومي از سويه هاي بومي ريزوبيوم براي لوبيا

تلقيح هاي ريزوبيومي نقش موثري در افزايش كارايي تثبيت همزيست نيتروژن و رشد بهينه گياهان خانواده پروانه آسا دارند و اين پژوهش به منظور توليد تركيب حامل مناسب براي تلقيح ريزوبيومي در لوبيا از ترکيبات كاني و آلي بومي ايران انجام گرفت. در اين بررسي كارايي 5 ماده معدني و آلي و مخلوط هايي از آنها، مجموعا در 15 تركيب، به لحاظ توانايي نگهداري باكتري ريزوبيوم همزيست لوبيا، مورد ارزيابي قرار گرفت. ويژگي هاي فيزيكي تركيب هاي حامل بررسي شد. مجموعه اي از باكتري هاي تثبيت كننده نيتروژن در لوبيا از ارقام بومي اين گياه جداسازي شد و سويه هاي غير بومي به صورت كشت خالص از مركز كلكسيون (CIAT) تهيه گرديد. قابليت نگهداري باكتري ها در حامل با نمونه برداري از بسته ها و شمارش كلني به طريق تعيين تراكم باكتري هاي زنده قابل كشت مشخص شد و بقاي سويه ها در داخل تركيب هاي حامل مناسب طي يك دوره چهار ماهه به اثبات رسيد. آزمايش هاي قابليت ايجاد گرهك فعال به دو روش در شرايط سترون (در لوله آزمايش) و در شرايط غير سترون (در خاك) انجام شد و فعاليت تثبيت نيتروژن درگرهك ها به روش تعيين مقدار گرهك ها و نيز به روش سنجش احياي استيلن به اتيلن بررسي شد. در نتيجه سويه بومي 1 و سويه بيگانه 7001 به عنوان فعال ترين سويه ها معرفي شد. نتايج بدست آمده نشان داد كه بطور كلي حامل هاي تركيبي در مقايسه با حامل هاي تشكيل شده از مواد ساده، قابليت بهتري داشته و جمعيت بالاتري از ريزبيوم ها (109CFUg^-1) را در مدت بيش از 4 ماه حفظ مي كند. دو نوع حامل تركيب يافته از خاك زغال دار، شبه پيت و پرليت، در لوله آزمايش و ديگري حامل تركيب يافته از شبه پيت در شرايط غير سترون در خاك نتايج مطلوبي نشان دادند و تراكم بالايي از ريزوبيوم هاي فعال را به ترتيب در تراكم 109CFUg^-1 و 108 حفظ نمودند. در مقايسه، پس از گذشت 4 ماه تراكم باكتري ها در حامل شبه پيت 107 بار بيش از تراكم آن در حامل هاي ضعيف نظير حامل تركيب يافته از باگاس (D) بوده است.