بررسي نيازهاي آموزشي كارشناسان صندوق بيمه محصولات كشاورزي

هدف از انجام اين مطالعه بررسي نيازهاي آموزشي كارشناسان بيمه محصولات كشاورزي در سراسر كشور بود. تحقيق حاضر از نوع كاربردي و به روش توصيفي همبستگي انجام شد. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه استفاده شد. جامعه آماري اين تحقيق شامل كليه كارشناسان بيمه محصولات كشاورزي بود كه در كليه استانهاي كشور مسووليت بيمه محصولات كشاورزي را بر عهده داشتند. تعداد اين افراد در ايران 126 نفر بود كه در 29 استان فعاليت مي كردند. براي تعيين روايي پرسشنامه از نقطه نظرات و پيشنهادات اساتيد، كارشناسان تامين اجتماعي و دانشجويان دوره تحصيلات تكميلي ترويج و آموزش كشاورزي استفاده گرديد. براي تعيين اعتبار پرسشنامه تعداد 15 نسخه از پرسشنامه ها در يك تحقيق مقدماتي تكميل گرديد و با استفاده از نرم افزار Spss و به روش کرونباخ آلفا مورد سنجش قرار گرفت که نتايج حاصله براي پرسشنامه مورد نظر 88 درصد محاسبه گرديد. نتايج حاصل از ضريب همبستگي اسپيرمن نشان داد كه از ميان ويژگيهاي فردي با درجه اطمينان 95 درصد بين سطح سواد،‌ سابقه خدمت و درآمد ماهيانه در زمينه بيمه با متغير نيازهاي آموزشي رابطه منفي  و معني داري وجود داشت. در حالي که بين ميزان شرکت در کلاسهاي آموزشي و ترويجي و ميزان نيازهاي آموزشي رابطه مثبت و معني داري بدست آمد. همچنين بين سن و سابقه فعاليت هاي ترويجي با ميزان نيازهاي آموزشي رابطه معني داري بدست نيامد. متغير مستقل رشته هاي مختلف تحصيلي تاثير مثبتي بر متغير وابسته نيازهاي آموزشي داشت. بين وضعيت تاهل و جنسيت كارشناسان صندوق بيمه با ميزان نيازهاي آموزشي آنها رابطه معني داري بدست نيامد.