بررسي تاثير يک دوره برنامه تمريني بر موقعيت قرارگيري استخوان کتف

موقعيت استخوان کتف در تناسب اندام و وضعيت بدني مطلوب و پيشگيري از آسيب ها اهميت زيادي دارد. قرار گرفتن اين استخوان در موقعيت هاي غيرطبيعي يک ناهنجاري است که کتف بالدار، افتادگي شانه و شانه گرد از آن جمله هستند. هدف از اين پژوهش، بررسي تاثير يک دوره برنامه تمريني بر موقعيت قرارگيري استخوان کتف است.
آزمودني هاي اين پژوهش 80 دانش آموز پسر 16 تا 18 ساله، با ميانگين قد و وزن 170±6.4 سانتيمتر و 55.4±8.9 کيلوگرم بودند که با توجه به فاصله کتف هايشان از يکديگر، به سه گروه کتف دور (بيشتر از 20cm)، کتف نرمال (17-19cm) و کتف نزديک (کمتر از 17cm) تقسيم شدند. براي تعيين قدرت عضلات ثابت کننده عضلات کتف از آزمون حرکت جانبي استخوان کتف (LSST) و براي تعيين ميزان حداکثر انقباض (MVC) عضلات گوشه اي و ذوزنقه، که دو عضله مهم در کمربند شانه هستند، از تکنيک الکتروميوگرافي (EMG) پيش و پس از برنامه تمريني استفاده شد. 15 نفر از آزمودني هاي گروه کتف دور، به عنوان گروه تجربي، در يک برنامه تمريني 18 جلسه اي شرکت کردند و ساير آزمودني ها به عنوان گروه کنترل بودند.
براي تعيين ميزان تاثير برنامه تمريني بر متغيرها، از آزمون t، و براي شناسايي همگن بودن سه گروه از نظر قد و وزن، از آناليز واريانس (ANOVA) استفاده گرديد (P£0.5). يافته هاي پژوهش نشان داد که برنامه تمريني موجب تغيير در موقعيت کتف ها و کاهش معني داري در فاصله کتف ها در گروه تجربي شد. همچنين EMG عضلات منتخب تفاوت معني داري را در ميزان انقباض عضلات پيش و پس از برنامه تمريني نشان داد (P£0.05).
با توجه به نتايج پژوهش حاضر مي توان اظهار داشت که برنامه تمريني روش موثر در اصلاح وضعيت کتف ها، بهبود عملکرد موضعي کمربند شانه و وضعيت بدني و در نتيجه افزايش سلامت عمومي افراد مبتلا به کتف دور مي شود.