در اين تحقيق تاثير تعدادي ازجدايه هاي باكتريايي آنتاگونيست عليه Rhizoctonia solani عامل سوختگي غلاف برنج جداسازي شده مزارع آلوده برنج در استان گيلان مورد بررسي قرار گرفتند و در مجموع 288 جدايه باكتريايي از منطقه ريزوسفر برنج آلوده به قارچ فوق الذكر جداسازي گرديدند كه 8 جدايه از اين باكتري ها با استفاده از روش كشت متقابل (Dual culture) در مقابل قارچ مذكور از خود خاصيت آنتاگونيستي بروز دادند. نتايج حاصل از آزمون هاي افتراقي جهت تشخيص جنس جدايه هاي آنتا گونيست نشان دادند كه جدايه هاي B42, B41, B24, B22, B18, B17, B6, B4 باكتري Pseudomonas flourescens biovar تشخيص داده شدند. در آزمايش تاثير تركيبات فرار جدايه هاي آنتاگونيست سودوموناس در بازداري از رشد Rhizoctonia solani مشخص گرديد كه كليه جدايه ها قادر به جلوگيري از رشد قارچ مذكور بودند. ترشحات مايع برون ياخته اي و آنتي بيوتيك اين جدايه ها نيز از رشد ريسه قارچ مذكور ممانعت بعمل آوردند. از سوي ديگر تمامي جدايه هاي P.fluorescens روي محيط كشت King B محتوي 5، 50 و 100 ميكرومول كلريد آهن توليد سيدروفور نموده و از رشد قارچ Geotrichum candidum ممانعت به عمل آوردند. نتايج حاصل از تاثير جدايه هاي آنتاگونيست سودوموناس روي جوانه زني و ليز كردن اسكلروت هاي R.solani در محيط كشت King B و در خاك نشان داد كه كليه جدايه ها در ممانعت از جوانه زني و ليزشدن اسكلروت هاي قارچ موثر هستند. جدايه B41 با 66 و 68 درصد بترتيب باعث مانع از جوانه زني و ليزشدن اسكلروت گرديد. نتايج حاصل از آزمايش كلنيزاسيون ريشه برنج نشان داد كه جدايه هاي B22, B41, B42 به ترتيب با اعداد لگاريتمي 3.67، 2.98 و 2.94 سبب افزايش سلول باكتري در هر گرم ريشه و قابليت استقرار و تكثير در روي ريشه برنج را داشتند.