مواجهه با خشونت خانگي در دانش آموزان دبيرستاني شهر تهران

طرح مساله: اين مطالعه با هدف بررسي فراواني و ماهيت مواجهه دانش آموزان دبيرستاني شهر تهران باخشونت فيزيکي والدين خود نسبت به يکديگر انجام شده است.
روش تحقيق: مطالعه به صورت يك تحقيق پيمايشي با استفاده از پرسش نامه خود ايفا در ميان دانش آموزان دوره متوسطه عمومي در سال تحصيلي 85-1384 در تهران انجام شد.
يافته ها: 1495 دانش آموز در اين مطالعه وارد شده اند. شيوع مواجهه با خشونت جسمي ميان والدين در اين مطالعه 22.8 درصد برآورد شده و در 59.8 درصد موارد، به صورت مشاهده صحنه خشونت بوده است. دختران تقريبا دو برابر پسران مواجهه با خشونت را گزارش نموده اند. پدران در 54.3 درصد موارد تنها مرتكب خشونت بوده اند. اين مواجهه دراز مدت بوده و در آن هايي كه بيش از يك بار اتفاق افتاده، به طور متوسط 5.1 سال طول كشيده است.
نتيجه گيري: مواجهه با خشونت فيزيکي والدين نسبت به يکديگر مشکل شايعي در ميان نوجوانان تهراني است. اين مساله وضعيتي درازمدت بوده، از سنين پايين آغاز شده و تا سنين دبيرستان ادامه مي يابد.