بررسي پهناي مزيوديستالي دندان ها در بيماران دچار شکاف کام و يا لب و مقايسه آن با افراد سالم در شهر شيراز

بيان مساله: شايع ترين نقص لب و کام، وجود شکاف (clefting) در اين نواحي است. شکاف، به دليل جوش نخوردن ساختارهاي جنيني به وجود مي آيد. يکي از مشکلاتي، که بيماران دچار شکاف کام و يا لب با آن روبه رو هستند، اندازه غير طبيعي دندان هاست، که بر پايه بررسي هاي بسيار در اين افراد شايع تر است.
هدف: هدف از اين بررسي، تعيين پهناي مزيوديستالي دندان ها در بيماران دچار شکاف کام و يا لب و مقايسه آن با افراد سالم در شهر شيراز بود.
مواد و روش ها: پرونده هاي پيش از درمان ارتودنسي 51 بيمار دچار شکاف (22 زن و 29 مرد) با 276 نفر (138 زن و 138 مرد) از افراد سالم (گروه شاهد) بررسي شد. همه بيماران در سني بودند، که امکان اندازه گيري درست پهناي دندان هاي دايمي (از مولر اول يک سمت تا سمت ديگر) در آنها وجود داشت. بزرگ ترين پهناي مزيوديستالي همه دندان هاي دو فک (بجز مولرهاي دوم و سوم) به وسيله کوليس ديجيتالي با دقت 0.01 ميلي متر اندازه گيري گرديد. سپس، داده ها به برنامه نرم افزاري SPSS داده شد و به وسيله آزمون تي ارزيابي شدند.
يافته ها: اين بررسي نشان داد، که اندازه دندان هاي فک بالا در دو سمت شکاف و سالم در بيماران دچار شکاف اختلاف آماري آشکار با يکديگر نداشتند. اندازه دندان هاي فک بالا در بيماران دچار شکاف، کوچک تر از اندازه همين دندان ها در افراد سالم بود، که اين اختلاف براي همه دندان ها از لحاظ آماري معنادار بوده است، اين اختلاف اندازه دنداني در فک پايين براي زنان در انسيزورهاي جانبي و پرمولرهاي نخست و براي مردان در انسيزور مرکزي، پرمولرهاي دوم و مولرهاي نخست قابل مشاهده بود.
نتيجه گيري: از اين بررسي مي توان چنين نتيجه گيري کرد که: 1) اندازه دندان هاي فک بالاي بيماران دچار شکاف، کوچک تر از اندازه همين دندان ها در افراد سالم است. 2) اندازه دنداني فک بالا در سمت شکاف با سمت طبيعي بيماران دچار شکاف اختلاف آماري آشکاري را نشان نمي دهد.