طرح مساله: در اين مقاله سعي شده است به تفاسير بعضي از متفکران مدرن کلاسيک و قرن بيستم در مورد عدالت اجتماعي بپردازيم. در اين راستا انديشه هاي هابز و کانت به عنوان دو نظريه مهم مدرن کلاسيک مورد بررسي قرار مي گيرد، سپس انديشه رالز در مورد عدالت و مخالفان او همانند هايک بررسي مي گردد.
روش: اين مطالعه از نوع كتابخانه اي بوده و در آن تلاش مي شود با مرور منابع عمده و تحليل نظرات، جمع بندي روشني از راهبردهاي ارايه شده و متناسب با جامعه ايران ارايه شود.
يافته ها: نظرات رالز به عنوان نظرات جامعي مي تواند عدالت را به طور همه جانبه توضيح دهد، لذا با توجه به مباحث مرتبط يا دولت رفاه و ديدگاه هاي اصلاحي آن و نهايتا رويکردهاي اقتصادي رشد و باز توزيع درآمد سه راهبرد "تقدم رشد نسبت با باز توزيع درآمد"، راهبرد "تقدم باز توزيع در آمد نسبت به رشد" و راهبرد "رشد توام با باز توزيع در آمد" مورد بررسي و بازبيني قرار گرفته اند.
نتايج: راهبرد رشد توام با توزيع درآمد براي حل مسايل رشد و عدالت اجتماعي بهتر مي تواند رشد و عدالت را به همراه داشته باشد. سه عامل عدالت رالزي، جامعه رفاهي و جامعه ريسکي و راهبرد رشد توام با باز توزيع درآمد در يک راستا مي توانند راهبرد رشد توام با باز توزيع درآمد را توضيح دهند.