تحليل متن در ترجمه: بررسي مقابله اي گفتمان فارسي و انگليسي

تحقيق حاضر تلاشي در جهت تجزيه و تحليل ويژگي هاي بين زباني در گونه نظم فارسي و ترجمه انگليسي آن مي باشد. بدين منظور هر يك از اشعار "آواز ني" "شاه و خدمتكار" و "موسي و شبان" برگرفته از مثنوي معنوي مولانا جلال الدين رومي بلخي با سه ترجمه انگليسي مقايسه خواهد شد. براي مقايسه اين اشعار از جديدترين شيوه تجزيه و تحليل متن استفاده مي شود. در اين شيوه پنج فرضيه مربوط به ويژگي هاي ترجمه مورد بررسي قرار مي گيرد. فرضيه هاي مذكور عبارتند از:  ساده سازي (simplification)، عادي سازي (normalization)، شفاف سازي (explicitation)، اسم سازي (nominalization)، ساخت تعدي (transitivity). سه فرضيه اول از پيشنهادات بيكر (1995) برگرفته شده است. فرضيه چهارم با اسم سازي ملهم از نظر بداوي (1973) است كه براي اولين بار عربي كلاسيك و عربي جديد را بر اين اساس مورد مقايسه قرار داد. فرضيه پنجم بر اساس الگوي هاليدي (1985) مي باشد و كاركرد انديشگاني مهم را بدنبال دارد. تجزيه و تحليل داده ها براساس اين فرضيه ها، حاكي از وجود تفاوت هاي فرازباني و كاركرد انديشگاني قابل ملاحظه بين اشعار فارسي و ترجمه انگليسي آنها مي باشد.