مقايسه سويه هاي متفاوت رضامندي از زنده گي زناشويي در زنان شاغل و خانه دار

از ديدگاه سامانه اي، زن و شوهر زير سامانه والدين را مي سازند. كاركرد مطلوب خانواده در گرو كارآمدي اين زير سامانه است. رضايت زن و شوهر از پيوند دو سويه بين فردي آنان به رشد و شكوفايي آنان و نيز فرزندان شان كمكي شايان مي كند. در اين پژوهش، رضامندي از زنده گي زناشويي در سويه هاي گوناگون آن و كيفيت پيوند زناشويي در زنان شاغل و خانه دار مقايسه شده است.
نمونه آماري پژوهش در بر گيرنده 400 زن از شهر تهران بود كه در پنج سال گذشته ازدواج كرده و از اين ميان، 200 نفر شاغل و 200 نفر خانه دار بودند. براي گردآوري داده ها، هم زمان پرسش نامه وضعيت زناشويي گلومبوك - راست و پرسش نامه رضامندي زناشويي انريچ به كار گرفته شد. داده هاي به دست آمده با روش هاي آمار توصيفي و آزمون t بررسي شد.
يافته ها نشان داد كه در زنان شاغل رضامندي زناشويي در چندين سويه از زنان خانه دار بهتر و عوامل تهديد كننده ازدواج در آنان از زنان خانه دار كم تر است. اين نشان مي دهد كه زنان شاغل مشكلات كم تري در زمينه تحريف آرماني و مسايل شخصيتي شوهر خود دارند و پيوند آنان با همسرشان نيرومند تر است. هم چنين، زنان شاغل از پيوند جنسي شان راضي تر بودند. از اين گذشته، در محيط خانه نقش هاي زن و شوهر به هم نزديك تر شده و ساختار خانواده در حال دگرگوني به سوي مشاركت بيش تر بود. به هر رو، رضايت از وضع زندگي زناشويي در ميان زنان بررسي شده پايين بود (شاغل 16.5 و خانه دار 23.5) كه اين نيازمند توجه و كمك بيش تر است.