احساس ناسازگاري ميان نقش هاي اجتماعي و خانوادگي در زنان

در اين پژوهش، زمينه هاي ناسازگاري نقش هاي اجتماعي و خانوادگي در زنان بررسي شده است. بر اين اساس، در كنار واكاوي ديدگاه هاي گوناگون درباره نقش هاي اجتماعي و خانوادگي، به ناسازگاري نقش در آن ها توجه شده است. جامعه آماري پژوهش زنان همسردار جوان (20 تا 35 ساله) شهر شيراز است كه دست كم يك سال از زندگي مشتركشان گذشته باشد. نمونه آماري در برگيرنده 287 نفر بوده است. ابزار پژوهش پرسش نامه است و ناسازگاري نقش در هشت زمينه سنجيده شد: تحصيل، كار، مديريت مالي، كارخانه گي، پيوندهاي جنسي و عاطفي، پيوندهاي خانواده گي و دوستي، گذران اوقات فراغت، و نگه داري و پرورش فرزندان براي تجزيه و تحليل داده ها روش هاي آمار توصيفي و آزمون هاي معناداري به كار رفت.
يافته ها نشان مي دهند كه زنان ناسازگاري نقش را در هر هشت زمينه بررسي شده تجزيه مي كنند، هر چند اندازه آن، به طور متوسط كم نموده شده است. آنان در زمينه پيوند خانوادگي كم ترين و در زمينه مديريت مالي بيش ترين ميزان ناسازگاري را احساس مي كنند. هم چنين، يافته هاي اين پژوهش درباره هم بستگي متغيرهاي مستقل با ناسازگاري نقش، نشان داد كه با افزايش سن مرد، افزايش زمان ازدواج، و بالا رفتن ساعت كار زن، ناسازگاري نقش كلي افزايش مي يابد، ولي با افزايش تحصيلات زن و شوهر و افزايش درآمد، اين ناسازگاري كاسته خواهد شد.