ضرورت امامت و مسووليت نصب امام از نگاه ابن ميثم بحراني

يكي از مسايلي كه بعد از رحلت پيامبر بزرگ اسلام محل بحث و نزاع مسلمانان واقع شد مساله جانشيني رسول گرامي اسلام بود، از آنجايي كه محمد بن عبداله (ص) رسول خدا و خاتم النبيين است آيا ضروري است باز جانشيني براي رهبري مردم داشته باشد يا آن گونه كه خوارج بعدها مطرح كردند كتاب خدا كافي است و كسي حق امارت و حكومت بر مردم را ندارد؟ نگارنده در اين مقاله بعد از بحثي كوتاه در معناشناسي واژه «امام» به اثبات اصل ضرورت وجود امام از نگاه متكلمان فرقه هاي اسلامي بويژه متكلمان اماميه و بالاخص ابن ميثم پرداخته است، بحث مهم ديگري كه محل نزاع مسلمانان است، مسووليت تعيين و نصب امام است، غالب اهل سنت مسووليت تعيين و نصب امام را جزو وظايف امت مي دانند، اما اماميه، تعيين امامان معصوم بعد از پيامبر را به عهده خدا و مسووليت معرفي امامان و نصب امام و اولين امام را بر عهده پيامبر دانسته و معتقد است هر امامي موظف است امام بعد از خودش را به مردم معرفي نمايد. تا مردم از هدايت الهي محروم نشوند و اين مساله در تاريخ اسلام محقق شده است، البته تشكيل حكومت وابسته به نصرت مردم زمان حضور امام است و الا امام به وظيفه ارشاد و هدايت فكري و مبارزه با ظالمان بسنده خواهد كرد.