هدف پژوهش حاضر، مقايسه تاثير هدف گزيني، آگاهي از نتيجه، تركيب هدفي گزيني و آگاهي از نتيجه با توجه به تغييرات سطح انگيزش دروني بر يادگيري سرويس بلند واليبال دانش آموزان دختر است. تعداد 96 دانش آموز دختر 16-15 سال شركت كنندگان اين پژوهش اند. در هر دو آزمايش پژوهش حاضر، 48 نفر از شركت كنندگان، پس از انجام پيش آزمون، بر اساس روش متعادل سازي نمرات به 4 گروه طبقه بندي شدند. در آزمايش اول گروه ها عبارت بودند از هدف گزين (خود گزين)، آگاهي از نتيجه (انگيزشي)، تركيب هدف گزين (خود گزين) و آگاهي از نتيجه، كنترل و گروه ها در آزمايش دوم عبارت بودند از هدف گزين (مربي گزين)، آگاهي از نتيجه (انگيزشي)، تركيب هدف گزين (مربي گزين) و آگاهي از نتيجه، كنترل. ده جلسه تمرين يك روز در ميان، در سه دسته با ده كوشش تمريني براي شركت كنندگان تدارك ديده شد، پس از آن، آزمون هاي يادداري اول و دوم، 24 ساعت و پس از 10 روز، به عمل آمد. ابزارهاي تحقيق، آزمون سرويس واليبال اپرد و پرسش نامه انگيزش دروني (دسي و ريان، 1985) و پرسش نامه اطلاعات فردي بوده اند. براي تحليل داده هاي هر دو آزمايش، در مرحله اكتساب از تحليل واريانس عاملي مركب (جلسه) 10 × (گروه) 4 × (سطوح انگيزش دروني) 2 و براي تحليل داده هاي آزمون هاي يادداري از روش تحليل واريانس عاملي (سطوح انگيزش دروني) 2 × (گروه) 4 و از آزمون تعقيبي توكي براي مشخص شدن اثر معناداري استفاده شد. بر اساس نتايج تحقيق، در هر دو آزمايش، اثر اصلي جلسات در مرحله اكتساب معنادار بوده است F=10.27, p<0.001) و (F=21.27, p<0.001 ولي اثر اصلي هيچ يك از راهكارهاي انگيزشي معنادار نبوده است. در آزمايش اول اثر تغييرات سطح انگيزش دروني بر يادگيري سرويس واليبال در آزمون يادداري دوم (=4.186, =0.047) و در آزمايش دوم در مرحله اكتساب و آزمون يادداري اول معنادار بوده است (F=6.506, p=0.015) و (F=6.24, p=0.017). نتيجه اينكه با آنكه تغييرات سطح انگيزش در برخي از مراحل آزمايش معني دار بوده است اما به طور كلي مي توان چنين اظهار كرد كه راهبردهاي انگيزشي (هدف گزيني، آگاهي از نتيجه انگيزشي) در يادگيري سرويس واليبال در سطح دانش آموزان دختر چندان اثر بخش نبوده است.