تاثير توليد تصوير بر يادآورى جزييات داستان توسط فراگيرندگان زبان انگليسي

اين مقاله گزارش آزمايشى است كه براى مقايسه تاثير نسبى دو روش تمرين متون روايى توسط فراگيرندگان زبان انگليسى صورت گرفت: خواندن متن روايى همراه با فعاليت هاى صرفا كلامى و خواندن متن روايى همراه با فعاليت هاى كلامى و نيز توليد تصاوير مرتبط با متن. شركت كنندگان در اين آزمايش چهل نفر از دانشجويان گروه زبان و ادبيات انگليسى دانشگاه سمنان بودند كه به دو گروه تقسيم شدند. از گروه گواه خواسته شد داستانى را خوانده طرحى كلى از جزیيات آن تهيه كنند. از گروه آزمايش خواسته شد علاوه بر اين كار تصاويرى را كه گوياى جزیيات داستان است بكشند. پس از انجام فعاليتى بى ارتباط با اين داستان، از هر دو گروه خواسته شد جزیيات داستان را به زبان معمول خودشان باز نويسى كنند. مقايسه تعداد جزیياتى كه دو گروه از داستان به ياد آوردند نشان داد كه به طور كلى گروه آزمايش به ميزان معنا دار عملكرد بهترى از گروه گواه داشته است. وقتى سه ماه و نيم بعد بارديگر از اين افراد خواسته شد جزیيات داستان را بنويسند، معلوم شد جزیيات فراموش شده توسط گروه كنترل به طور معنا دار از گروه آزمايش بيشتر است. براساس نتايج اين آزمايش، توجه نظريه پردازان و دست اندركاران آموزش زبان به توليد تصوير به منزله فعاليتى موثر بر يادگيرى زبان خارجي ضرورى است.