بررسي ساختار لرزه اي پوسته در شمال شرق پهنه ايران مركزي و پهنه بينالود با استفاده از روش تحليل توابع گيرنده دور لرزه ها

در اين بررسي، ساختار سرعت لرزه اي پوسته و عمق موهو در مناطقي از شمال شرق ايران با استفاده از روش تحليل توابع گيرنده دورلرزه ها در زير 9 ايستگاه لرزه نگاري محاسبه شده است. اين ايستگاه ها به منظور مطالعات لرزه اي از جمله مطالعات پوسته، به گونه اي در شمال شرق ايران نصب شد كه چهار ايستگاه در پهنه سبزوارـ تكنار و پنج ايستگاه در پهنه بينالود قرار گرفت. روش تحليل توابع گيرنده روش سودمندي براي به دست آوردن ساختار سرعتي پوسته و عمق موهو با استفاده از دورلرزه ها است، لذا از اين روش براي به دست آوردن ساختار پوسته در منطقه مورد مطالعه استفاده شده و بيش از 40 دور لرزه به منظور به دست آوردن توابع گيرنده و تجزيه و تحليل آنها مورد استفاده قرار گرفته است.
بر اساس نتايج حاصل از اين پژوهش، عمق موهو در پهنه سبزوار- تكنار 46 تا 48 كيلومتر برآورد شده و براي پوسته در اين نواحي، سه قسمت عمده شامل پوسته فوقاني با سرعت موج برشي 9/1 تا 1/3 كيلومتر بر ثانيه و ضخامتي در حدود 11 كيلومتر، پوسته مياني با سرعت موج برشي 0/3 تا 5/3 كيلومتر بر ثانيه و ضخامت 18 كيلومتر و پوسته تحتاني با سرعت موج بررشي 6/3 تا 6/4 كيلومتر بر ثانيه و ضخامتي در حدود 18 كيلومتر پيشنهاد شده است. در منطقه بينالود عمق موهو در حدود 48 تا 50 كيلومتر تعيين شده است. علاوه بر اين، سه قسمت اصلي در ساختار پوسته بينالود تشخيص داده شده كه شامل پوسته فوقاني با سرعت موج برشي بين 4/2 تا 3/3 كيلومتر بر ثانيه و ضخامتي در حدود 10 كيلومتر، پوسته مياني با سرعت موج برشي 0/3 تا 5/3 كيلومتر بر ثانيه و ضخامتي در حدود 22 كيلومتر و پوسته تحتاني با سرعت موج برشي 6/3 تا 6/4 كيلومتر بر ثانيه و ضخامتي در حدود 17 كيلومتر هستند.