بررسي كلنيكي ميزان موفقيت دو ماده رتروفيل MTA و آمالگام

سابقه و هدف: استفاده از يك ماده رتروفيل بمنظور سيل آپيكالي در بالا بردن درصد موفقيت جراحي‌هاي اندودنتيكس امري ضروري مي‌باشد. تحقيقات نشان داده‌اند كه هيچكدام از موارد موجود خواص يك ماده ايده آل جهت رتروفيل را دارا نمي‌باشند. آمالگام ساليان متوالي بعنوان يك ماده رتروفيل قابل قبول مورد استفاده بوده است. در حال حاضر ماده MTA بعنوان رتروفيل پيشنهاد شده است و مطالعات مختلف برتري آن را بر آمالگام نشان داده است. تاكنون هيچگونه مطالعه انساني در مورد MTA گزارش نشده است. اين تحقيق با هدف مقايسه ميزان موفقيت كلينيكي و راديوگرافيك دو ماده رتروفيل آمالگام و MTA صورت پذيرفت.
مواد و روشها: بمنظور مقايسه ميزان موفقيت كلينيكي و راديوگرافيك دو ماده رتروفيل آمالگام و MTA از بيماراني كه طي سه سال متوالي در بخش اندودنتيكس دانشكده دندانپزشكي مشهد جراحي ريشه شده بودند دعوت بعمل آمد و در نهايت 56 بيمار (72 ريشه) مراجعه نموده و مورد مطالعه و بررسي قرار گرفتند. از اين تعداد 51 ريشه و رتروفيل آمالگام و 21 ريشه و رتروفيل MTA  داشتند. در هر دو گروه يك مورد كشيدن دندان بعلت درد و تورم شديد مشاهده شد.
يافته‌ها: با توجه به معيارهاي در نظر گرفته شده كلينيكي و راديوگرافيك در گروه رتروفيل شده با آمالگام 43 ريشه (3/84%) و در گروه رتروفيل شده با MTA 15 ريشه (4/71%) موفقيت مشاهده شدند و عدم موفقي در گروه رتروفيل شده با آمالگام در 3 ريشه (9/5%) و در گروه رتروفيل شده با MTA در 3 ريشه (3/14%)، موارد نامطمئن در گروه رتروفیل شده با آمالگام در 5 ریشه (9.8%) و در گروه رتروفیل شده با MTA در 3 ریشه (14.3%) مشاهده شد. تجزيه و تحليل آماري با استفاده از تست  chi-square  نشان داد كه از نظر موفقيت كلينيكي و راديوگرافيك ميان دو گروه اختلاف معني‌داري وجود نداشت (P>0.05).
نتيجه‌گيري: اگرچه تحقيقات چند سال اخير كه بصورت Invitro و يا مطالعه حيواني بوده است به برتري MTA نسبت به آمالگام بعنوان يك ماده رتروفيل گواهي مي‌دهند ولي با توجه به تحقيق انساني حاضر و درصد موفقيت بالاي آمالگام نسبت به موادي كه تاكنون جهت رتروفيل بكار برده شده‌اند، به مطالعات گسترده‌تر و با نمونه‌هاي بيشتر نياز مي‌باشد تا بتوان دو ماده را با يكديگر مقايسه كرد.