الگوي نسخه نويسي و تداخلات دارويي در نسخ پزشكان نوشهر و چالوس در سال 80-1379

مقدمه: در چهار دهه اخير، مساله تداخلات دارويي به عنوان موضوع تازه اي مورد توجه قرار گرفته است. جهت بهينه سازي دارو – درماني و جلوگيري از عوارض نامطلوب داروها تحقيقات متعددي در اين زمينه صورت مي گيرد. تداخلات دارويي به صور مختلفي بر اساس کتب مرجع تقسيم بندي مي شود. هدف اين مطالعه، بررسي روند نسخه نويسي پزشکان شهرهاي چالوس و نوشهر مي باشد.
روش کار: اين مطالعه به صورت توصيفي روي 3000 نسخه که به روش تصادفي انتخاب گرديد، انجام شد. نسخ پزشکان متخصص و عمومي از داروخانه هاي مختلف سطح شهرهاي چالوس و نوشهر در شش ماهه اول 80-1379 (2001 ميلادي) مورد بررسي قرار گرفت. سپس در فرمهاي مخصوص نسخ از نظر تعداد، درجه و ميزان تداخلات دارويي، تعداد اقلام نوشته شده نسبت به سن و جنس بيمار بررسي و نتايج بدست آمده به صورت آماري آناليز گرديد.
نتايج: تعداد بيماران مونث نسبت به مذکر بيشتر بوده و به همين نسبت مصرف دارو و درصد تداخلات دارويي در نسخ بيماران مونث بيشتر مي باشد. از نظر تداخلات دارويي تداخل درجه يک بيشتر در نسخ متخصصين داخلي و متخصصين قلب و عروق مشاهده گرديد. تداخلات درجه دو در نسخ متخصص زنان و زايمان و تداخلات درجه سه در نسخ پزشکان عمومي وجود داشت. همچنين در بين تداخلات بررسي شده تداخل درجه سه (56.5%)، درجه دو (37.9%) و درجه يک (5.6%) مشاهده شد. در بين افراد بالاي 56 سال داروهاي قلبي، عروقي بيشترين مصرف را داشته اند. بالاترين تعداد دارو در نسخ پزشکان عمومي ديده مي شود.
نتيجه گيري: به نظر مي رسد سيستم دارو – درمان در شهرهاي چالوس و نوشهر با استانداردهاي مربوطه متفاوت است و جهت جلوگيري از عواقب احتمالي ناشي از تجويز و ارایه غيرمنطقي دارو به بيماران و بالا بردن سطح درمان و اعتماد بيمار به پزشک، لازم است روند نسخه نويسي از استانداردهاي منطقي پيروي نمايد.