بي حسي پاراسرويكال روش نسبتا ساده اي است كه جهت بي حسي موضعي هم در سقط سه ماهه اول و هم در مرحله اول زايمان استفاده مي شود. در بي حسي پاراسرويكال از بي حس كننده هاي موضعي شامل ليدوكائين استفاده مي شود كه داراي عوارض بالقوه اي است. در اين مطالعه با توجه به عوارض ناشي از ليدوكائين، از نرمال سالين به صورت مقايسه اي جهت بي حسي پاراسرويكال استفاده شده است. اين مطالعه به صورت كارآزمايي تصادفي دو سويه كور انجام شده است. تعداد بيماران مورد مطالعه در اين پژوهش در هر گروه 100 نفر بودند. معيار ورود به مطالعه عبارت بودند از: اندازه رحم كمتر از 14 هفته، فقدان بيماري مول و سقط فراموش شده، فقدان بيماري همراه با درد. از بيماران رضايت نامه آگاهانه اخذ مي شد. بيماران به صورت تصادفي به دو گروه براي تزريق ليدوكائين 1%يا نرمال سالين تقسيم مي شدند و شدت درد در سه مرحله بررسي مي گرديد: 1- پس از قراردادن اسپكولوم 2- در حين ديلاتاسيون 3- در حين عمل كورتاژ شدت درد توسط خود بيمار بر روي يك مقياس مدرج 100 قسمتي مشخص مي شد و از نظر متغيرهاي سن، سطح سواد، تعداد حاملگي ها و سقطهاي قبلي بررسي شدند. تعيين رابطه بين متغيرها از آزمونهاي كاي دو، تي و آناليز واريانس دو طرفه با استفاده از نرم افزار SPSS.9 انجام شد. P<0.05 نيز به عنوان معني دار بودن رابطه آماري منظور مي‌ِ شد.
اختلاف معني داري بين دو گروه از نظر سن، سطح سواد، تعداد حاملگي ها و سقطهاي قبلي وجود نداشت (P>0.05) ميانگين و انحراف معيار درجه شدت درد در گروه ليدوكائين 1% پس از قرار دادن اسپكولوم 22.1±23.6 ، در حين ديلاتاسيون 35.7±27.9 ، در حين كورتاژ 52.15±27.2 بود در گروه نرمال سالين پس از قراردادن اسپكولوم 27.35±25.7 ، در حين ديلاتاسيون 41.15±31.3 و در حين كورتاژ 54.1±28.1 بود. بين شدت درد در هر كدام از مراحل ذكر شده فوق تفاوت معني داري وجود نداشت (P<0.05) در گروه دريافت كننده ليدوكائين 1% عارضه وجود داشت ولي در گروه نرمال سالين هيچگونه عارضه اي ديده نشد. با وجود اينكه نرمال سالين يك داروي بي حس كننده موضعي نيست ولي تزريق پاراسرويكال آن به اندازه تزريق ليدوكائين 1% اثر كاهش دهنده درد در مراحل مختلف عمل كورتاژ دارد.