بررسي تطبيقي جلوه هاي رمانتيک در شعر گلچين گيلاني و عبدالمعطي حجازي

محمدي مجيد; نادري روژين

مشخصات مقاله

عنوان نشریه:

كاوش نامه ادبيات تطبيقي : پاييز 1396 , دوره 7 , شماره 27 #L00525 ; از صفحه 121 تا صفحه 141 .

عنوان مقاله:

بررسي تطبيقي جلوه هاي رمانتيک در شعر گلچين گيلاني و عبدالمعطي حجازي

نویسندگان:

محمدي مجيد*, نادري روژين

آدرس:

* گروه زبان و ادبيات عرب، دانشگاه رازي، کرمانشاه، ايران

چکیده:

به کارگيري برخي از اصول رمانتيسم يکي از وجوه مشترک شعري دو شاعر برجستة ايران و مصر، مجدالدّين ميرفخرايي ملقّب به «گلچين گيلاني» و عبدالمعطي حجازي است. گلچين و حجازي از جمله شاعراني هستند که با نگاهي رمانتيکي و با توجّه به شرايط فردي و اجتماعي زمانة خود و با تلاش براي گريز از آن، بخش عمدة شعرشان را آميخته با غصّه، حسرت و دلتنگي براي گذشته نموده اند؛ لذا اشعار آن ها داراي لطيف ترين درون مايه ها و مفاهيم رمانتيکي است. گرايش به عاطفه و احساسات عميق، همراه با نوعي اندوه و درد رمانتيکي از مهم ترين ابعاد مورد توجّه در گسترة انديشه هاي مطرح در سروده هاي دو شاعر است. همدلي و يگانگي با طبيعت، بازگشت به دوران بدوي و معصوميّت کودکي، روستاستايي، نوستالژي و حسرت بر ايّام گذشته، رؤيا، نااميدي، غم و اندوه و عشق و شادي که از مهم ترين مشخّصات جنبش رمانتيسم است، به فراواني در آثار اين دو شاعر مشاهده مي شود. دستاورد علمي اين پژوهش نشانگر اين مطلب است که مجموعة عوامل يادشده پيرامون مباني مکتب رمانتيک به صورتي بارز در آثار اين دو شاعر بازتاب يافته است.

كلید واژه:

ادبيّات تطبيقي(Q2)رمانتيسم(Q2)ادبيّات معاصر(Q2)گلچين گيلاني(Q2)عبدالمعطي حجازي(Q2)