نقد و بررسي جلوه هاي رمانتيسم جامعه گرا در شعر شاعران معاصر مصر و ايران (مطالعة مورد پژوهانه: حلمي سالم و عارف قزويني)

پيرزادنيا مينا; جهاني محمدتقي; نورمحمدنهال زهره

مشخصات مقاله

عنوان نشریه:

كاوش نامه ادبيات تطبيقي : بهار 1397 , دوره 8 , شماره 29 #M00542 ; از صفحه 19 تا صفحه 38 .

عنوان مقاله:

نقد و بررسي جلوه هاي رمانتيسم جامعه گرا در شعر شاعران معاصر مصر و ايران (مطالعة مورد پژوهانه: حلمي سالم و عارف قزويني)

نویسندگان:

پيرزادنيا مينا*, جهاني محمدتقي, نورمحمدنهال زهره

آدرس:

* گروه زبان و ادبيات عربي، دانشگاه ايلام، ايران

چکیده:

رمانتيسم، جنبشي ادبي است که در اواخر قرن هجدهم از انگلستان آغاز شد. اين مکتب، در ميان سرزمين هاي عربي بعد از وقوع فاجعة فلسطين و در ايران در اوايل دورة مشروطه، تغيير يافت و به تدريج، از حالت فردگرايانه به سمت اجتماع سوق يافت. از جمله شاعران مصري که هنرمندانه در اين وادي گام نهاده اند؛ حلمي سالم است که رمانتيسم وي در کنار عناصر عاشقانه و فردي، بيشتر صبغة اجتماعي و سياسي دارد؛ از سوي ديگر، اين رويکرد، همگام با سرزمين هاي عربي، در ميان شاعران ايران نيز رواج بسيار يافت؛ از جمله شاعران ايراني که تأثيرات مکتب رمانتيسم جامعه گرا در آثار وي به خوبي مشهود است، عارف قزويني است. نگارندگان در اين جستار، با رهيافتي توصيفي – تحليلي، به معرّفي برخي مؤلّفه هاي رمانتيسم جامعه گرا در شعر دو شاعر يادشده پرداخته اند و نتايج پژوهش، بيانگر آن است که از جمله مؤلّفه هاي رمانتيسم جامعه گرا در شعر اين دو؛ احساسات ملّي گرايانه، دلتنگي براي روزگاران باشکوه گذشته، ناهنجاري ها و مفاسد اجتماعي و. . . است و رمانتيسم سالم، بيشتر سياسي است و وي بيشتر در اين اشعارش زباني نمادگونه دارد؛ در حالي که رمانتيسم عارف بيشتر جنبة انقلابي دارد و با به کارگيري زباني صريح و عاميانه، اشعار خود را براي همگان قابل فهم مي سازد.

كلید واژه:

ادبيّات تطبيقي(Q2)رمانتيسم(Q2)جامعه گرايي(Q2)حلمي سالم(Q1)عارف قزويني(Q1)