مشخصات مقاله

عنوان نشریه: 
 
عنوان مقاله: 

پژوهشي در ويژگي هاي نمادين نقاره در ديلمان (استان گيلان)
 
نویسندگان: 
 
آدرس:  
 
چکیده: 
نقاره ي گيلاني، سازي ست کوبه اي که از دو طبل کوچک و بزرگ تشکيل شده است. اين ساز در فرهنگ سنتي شرق گيلان در آيين هاي مختلف به طورمستقل يا در کنار سرنا (سازي بادي و محلي) نواخته مي شود. در اين منطقه، طبل کوچک را "شيطانه" مي نامند و در برخي آيين ها، نوازنده تنها مجاز به نواختن طبل بزرگ (صداي بم) است، تا آنجا که گاه طبل کوچک با پارچه پوشانده مي شود. در آيين هاي ديگر مانند لافندبازي (بندبازي) و کشتي محلي، اين محدوديت ها وجود ندارند و ريتم هاي مرکب از هر دو صداي زير و بم، با سرنا همراه مي شود. مطالعه ي انسان شناختي نمادين کاربرد اين ساز، در موقعيت هاي گوناگون نشان مي دهد که اجزاي نقاره، يعني طبل کوچک و صداي زير آن و طبل بزرگ و صداي بم آن، در هر کدام از موقعيت ها معنايي متفاوت مي يابند. طبل کوچک يا "شيطانه"، معنايي وراي شر دارد که بايد در متن فرهنگي آن را درک کرد. مشابه اين مفهوم را مي توان در شخصيت دلقک در مراسم بندبازي ديد که به رغم تلاش براي شکست قهرمان (بندباز)، کارکرد اصلي اش شورآفريني در مراسم است. مقايسه ي دو نماد شيطانه (طبل کوچک) و دلقک بندبازي نمايانگر آن است که اين مفهوم در فرهنگ گيلان مفهومي ست فرهنگي که کارکردهاي نمادين خاص دارد.
 
كلید واژه: 
اتنوموزيکولوژيانسان شناسي نمادينفرهنگ گيلاننقارهشيطان


 
موضوعات مرتبط: 
-
 
ارجاعات: 
  • ندارد
 
 
مقالات نشریه ای مرتبط: 
 
مقالات همایشی مرتبط: 
 
  چکیده انگلیسی بازدید یکساله 22
 
 
آخرین های بلاگ
ورود به بلاگ مرکز اطلاعات علمی