مشخصات مقاله

عنوان نشریه: 
 
عنوان مقاله: 

بررسي تطبيقي القاب تحقير و تمجيد در زبان فارسي و کردي

 
نویسندگان: 
 
آدرس:  
* ناحيه 3 کرمانشاه
 
چکیده: 
زبان پديده و رفتاري اجتماعي است، زبان به وسعت زندگي و جغرافياست وداراي بخشهاي مختلفي است. القاب در هر زباني، يکي از ببخش هاي آن است. لقب يا برنام، اسمي غير از اسم اصلي است که شخص به آن شهرت پيدا مي کند و همچنين نامي است که دلالت بر مدح يا ذم شخص مي کند. معادل لغوي آن در زبان فارسي «پاژنام» است. لقب گذاري در ايران پيش از اسلام نيز رايج بود. به عقيده ي هندوشاه نخجواني اين بخش از قابليت هاي زبان زنده، در دوران آل بويه وسلجوقيان در ميان عرب ها هم رواج يافت وبعد ها در ايران جانشين «کنيه گذاري» که شيوه اي عربي بود گرديد. يکي از انواع القاب، القاب تحقير وتمجيد است. کاربرد القاب تحقير با «تهديد وجهه» ارتباط نزديکي دارد. القاب يکي از بخش هاي جهاني زبان هاي زنده وداراي گويشور مي باشند که مردم در زندگي روزمره براي ايجاد ارتباط از آن استفاده مي کنند. القاب براي اشاره و خطاب به افرادي که داراي خصيصه اي خاص هستند به کار مي روند و منعکس کننده ي روابط اجتماعي در جامعه هستند. هدف مقاله ي حاضکر، مقايسه ي تطبيقي القاب تحقير و تمجيد، در دو زبان کردي و فارسي است. اين مقاله ضمن اينکه جستاري ميان رشته اي در حوزه هاي زبان شناسي، جامعه وروان شناسي فردي واجتماعي است اما، به نوبة خود نيز مي تواند زمينة بهبود ارتباطات انساني را در دو زبان يادشده فراهم کند؛ و درنتيجه مي تواند در همبستگي بيشتر و وفاق ملي موثر زبان پديده و رفتاري اجتماعي است، زبان به وسعت زندگي و جغرافياست وداراي بخشهاي مختلفي است. القاب در هر زباني، يکي از ببخش هاي آن است. لقب يا برنام، اسمي غير از اسم اصلي است که شخص به آن شهرت پيدا مي کند و همچنين نامي است که دلالت بر مدح يا ذم شخص مي کند. معادل لغوي آن در زبان فارسي «پاژنام» است. لقب گذاري در ايران پيش از اسلام نيز رايج بود. به عقيده ي هندوشاه نخجواني اين بخش از قابليت هاي زبان زنده، در دوران آل بويه وسلجوقيان در ميان عرب ها هم رواج يافت وبعد ها در ايران جانشين «کنيه گذاري» که شيوه اي عربي بود گرديد. يکي از انواع القاب، القاب تحقير وتمجيد است. کاربرد القاب تحقير با «تهديد وجهه» ارتباط نزديکي دارد. القاب يکي از بخش هاي جهاني زبان هاي زنده وداراي گويشور مي باشند که مردم در زندگي روزمره براي ايجاد ارتباط از آن استفاده مي کنند. القاب براي اشاره و خطاب به افرادي که داراي خصيصه اي خاص هستند به کار مي روند و منعکس کننده ي روابط اجتماعي در جامعه هستند. هدف مقاله ي حاضکر، مقايسه ي تطبيقي القاب تحقير و تمجيد، در دو زبان کردي و فارسي است. اين مقاله ضمن اينکه جستاري ميان رشته اي در حوزه هاي زبان شناسي، جامعه وروان شناسي فردي واجتماعي است اما، به نوبة خود نيز مي تواند زمينة بهبود ارتباطات انساني را در دو زبان يادشده فراهم کند؛ و درنتيجه مي تواند در همبستگي بيشتر و وفاق ملي موثر باشد. . در اين راستا القاب تحقير و تمجيد فارسي و کردي را انتخاب و مقايسه و بررسي کرديم. پژوهش به شيوة ميداني است.
 
كلید واژه: 
ا لقابمدحذموجههزبان کرُديزبان فارسينظريه ي ادب


 
موضوعات مرتبط: 
-
 
ارجاعات: 
  • ندارد
 
 
مقالات نشریه ای مرتبط: 
 
مقالات همایشی مرتبط: 
 
  چکیده انگلیسی بازدید یکساله 46
 
 
آخرین های بلاگ
ورود به بلاگ مرکز اطلاعات علمی