مدل پنج عاملي در تبيين ارتباط بين شخصيت و همدلي باليني پرستاران

شالچي بهزاد

مشخصات مقاله

عنوان نشریه:

علوم پزشكي رازي (مجله دانشگاه علوم پزشكي ايران) : تير 1397 , دوره 25 , شماره 169 #p00494 ; از صفحه 37 تا صفحه 47 .

عنوان مقاله:

مدل پنج عاملي در تبيين ارتباط بين شخصيت و همدلي باليني پرستاران

نویسندگان:

شالچي بهزاد*

آدرس:

* گروه روانشناسي، دانشکده روانشناسي و علوم تربيتي، دانشگاه شهيد مدني آذربايجان، تبريز، ايران

چکیده:

زمينه و هدف: مطالعه حاضر با هدف تبيين ارتباط بين شخصيت و همدلي پرستاران بر اساس مدل پنج عامل بزرگ شخصيتي انجام شده است. روش کار: اين پژوهش از نوع همبستگي بوده و جامعه آماري آن شامل پرستاران بيمارستان هاي خصوصي و دولتي شهر تبريز مي باشد که بخشي از آن به تعداد 282 نفر پرستار با روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفته است. پرستاران به منظور شرکت در مطالعه پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصيتي(BFI-44) و مقياس همدلي لامونيکا را پاسخ دادند. داده هاي به دست آمده با استفاده از آزمون هاي تحليل واريانس چند متغيره (MANOVA) و تحليل رگرسيون هم زمان مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: نتايج مطالعه حاضر حکايت از آن دارد که ابعاد شخصيتي از يک تأثير چند متغيري بر ميزان همدلي پرستاران برخوردار مي باشد. همچنين بر اساس نتايج حاصل از تحليل رگرسيون مشخص شد، 40 درصد از واريانس ميزان همدلي باليني بر اساس ابعاد پنج گانه شخصيت تبيين مي شود (398/0=R2). از بين ابعاد پنجگانه شخصيت چهار عامل قادر به پيش بيني ميزان همدلي پرستاران بوده و تنها بعد وظيفه شناسي فاقد قدرت لازم براي تبيين همدلي بود. نتيجه گيري: با توجه به اينکه ارتباط قدرتمندي بين شخصيت و همدلي پرستاران وجود دارد، در برنامه هايي که به منظور ارتقاء سطح همدلي پرستاران و گزينش آنها طراحي مي شوند، صفات شخصيتي مد نظر قرار گيرد.

كلید واژه:

مدل پنچ عاملي(Q1)شخصيت(Q2)همدلي باليني(Q1)پرستاران(Q2)