مشخصات مقاله

 
عنوان مقاله: 

تحليل زيربناي سياسي تصميم گيري در شکل گيري همکاري هاي راهبردي بازار محور ميان کسب وکارهاي نوپا
 
نویسندگان: 
 
آدرس:  
* دانشکده مدیریت حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی
 
چکیده: 
شکل گيري همکاري هاي راهبردي به دليل تعدد ذي نفعان و کنش سياسي ميان آنان، فرايندي متأثر از رفتار سياسي است. پژوهش حاضر درصدد بررسي زيربناي سياسي تصميم گيري در اين خصوص از طريق تمرکز بر نقش مهارت سياسي و محيط سياسي بر رفتارهاي سياسي است. براي تحقق اين هدف، داده ها بر اساس منطق نمونه گيري تصادفي ساده و از ميان 68 همکاري راهبردي مبتني بر بازار ميان کسب وکارهاي نوپا حوزه فناوري اطلاعات گردآوري شده اند و تأثير مهارت سياسي و محيط سياسي در رفتارهاي سياسي مرتبط با تصميم گيري، با در نظر گرفتن نقش ميانجي سرمايه اجتماعي و نقش تعديل تر اراده سياسي مورد تحليل قرار گرفته است. يافته هاي پژوهش حاضر که ريشه در خاستگاه تئوري هاي تصميم گيري و همچنين تئوري نفوذ اجتماعي دارد، بيانگر چگونگي کنش و تعامل ميان مؤلفه هاي سياسي محور به منظور اعمال نفوذ اجتماعي در تصميم گيري است و نشان مي دهد مهارت سياسي هم به صورت مستقيم و هم به واسطه خلق سرمايه اجتماعي سبب بروز رفتارهاي سياسي مثبت در تصميم گيري هاي مرتبط با شکل گيري همکاري هاي راهبردي مي شود؛ درحالي که محيط سياسي بستر بروز رفتارهاي سياسي مخرب را فراهم مي کند. به علاوه، يافته ها نقش تعديل کنندگي اراده سياسي را در بالفعل کردن مهارت هاي سياسي در ارتباط مستقيم با رفتار سياسي تائيد مي کندشکل گيري همکاري هاي راهبردي به دليل تعدد ذي نفعان و کنش سياسي ميان آنان، فرايندي متأثر از رفتار سياسي است. پژوهش حاضر درصدد بررسي زيربناي سياسي تصميم گيري در اين خصوص از طريق تمرکز بر نقش مهارت سياسي و محيط سياسي بر رفتارهاي سياسي است. براي تحقق اين هدف، داده ها بر اساس منطق نمونه گيري تصادفي ساده و از ميان 68 همکاري راهبردي مبتني بر بازار ميان کسب وکارهاي نوپا حوزه فناوري اطلاعات گردآوري شده اند و تأثير مهارت سياسي و محيط سياسي در رفتارهاي سياسي مرتبط با تصميم گيري، با در نظر گرفتن نقش ميانجي سرمايه اجتماعي و نقش تعديل تر اراده سياسي مورد تحليل قرار گرفته است. يافته هاي پژوهش حاضر که ريشه در خاستگاه تئوري هاي تصميم گيري و همچنين تئوري نفوذ اجتماعي دارد، بيانگر چگونگي کنش و تعامل ميان مؤلفه هاي سياسي محور به منظور اعمال نفوذ اجتماعي در تصميم گيري است و نشان مي دهد مهارت سياسي هم به صورت مستقيم و هم به واسطه خلق سرمايه اجتماعي سبب بروز رفتارهاي سياسي مثبت در تصميم گيري هاي مرتبط با شکل گيري همکاري هاي راهبردي مي شود؛ درحالي که محيط سياسي بستر بروز رفتارهاي سياسي مخرب را فراهم مي کند. به علاوه، يافته ها نقش تعديل کنندگي اراده سياسي را در بالفعل کردن مهارت هاي سياسي در ارتباط مستقيم با رفتار سياسي تائيد مي کند.
 
کلید واژه: 
تئوري نفوذ اجتماعيرفتار سياسيمحيط سياسيمهارت سياسيهمکاري هاي راهبردي


 
موضوعات مرتبط: 
-
 
ارجاعات: 
  • ندارد
 
 
مقالات نشریه ای مرتبط: 
 
مقالات همایشی مرتبط: 
 
  چکیده انگلیسی بازدید یکساله 43
 
 
آخرین های بلاگ
ورود به بلاگ مرکز اطلاعات علمی