روايت علي اصغر حکمت از نمايشنامه هاي ويليام شکسپير: حرکت از نمايش بريتانيايي به نقالي ايراني

بختياري بهروز; معنوي مهسا

مشخصات مقاله

عنوان نشریه:

روايت شناسي

اطلاعات شماره:

بهاروتابستان1397 , دوره 1 , شماره 3 ; از صفحه 139 تا صفحه 163 .

عنوان مقاله:

روايت علي اصغر حکمت از نمايشنامه هاي ويليام شکسپير: حرکت از نمايش بريتانيايي به نقالي ايراني

نویسندگان:

بختياري بهروز*, معنوي مهسا

آدرس:

* دانشگاه تهران، پردیس هنرهای زیبا، گروه هنرهای نمایشی

چکیده:

آثار نمايشي شکسپير در خلال سال هاي پس از مشروطه، توسط چندي از مترجمان به ايرانيان معرفي شده بود. اما علي اصغر حکمت در پنج حکايت از آثار ويليام شکسپير (1321)، ارائه اي متفاوت از آثار اين نمايشنامه نويس به دست داد. بدين ترتيب که ساختار مبدأ که قالب نمايشنامه است، در فرآيند ترجمه ي حکمت به ساختار قصه و حکايت تبديل و زبان ميمتيک نمايشي با زبان دايجتيک نقالي جايگزين شده است. از اهداف ترجمه در اين دوره، برقراري ارتباط با افق هاي سرزمين هاي اروپايي بود اما با توجه به اين که هنر کهنسال نقالي در اين دوره در اوج خود بود، غلبه ي بسياري از عناصر و مؤلفه هاي اين قالب ادبي را به روشني مي توان در روايت حکمت مشاهده کرد. سلطه ي قالب کهن ادبي بر فرم نوين نمايشنامه در فرآيند ترجمه مي تواند ريشه در ساختار استبدادي نهادينه در اين مقطع از تاريخ ادبيات ايران داشته باشد. چرا که در ترجمه، فضاي گفتگومندي و مکالمه محور نمايشنامه به صورت روايتي داستاني با برتري صداي راوي داناي کل تغيير يافته و نشاني از ديالوگ و گفتگويي که بر شخصيت پردازي و ارتباط کلامي و گفتماني بين شخصيت ها و ايدئولوژي ها دلالت کند، به چشم نمي خورد. اين نوشتار بر آن است تا با بررسي مؤلفه هاي نقالي موجود در ترجمه ي حکمت، بافت گفتماني سياسي و فرهنگي را که در تبديل متن ميمتيک به دايجتيک نقشمند است، مورد مطالعه قرار دهد.

کلید واژه:

ترجمه نمايشنامه نقالي شکسپير علي اصغر حکمت

موضوعات مرتبط:

ارجاعات: