مشخصات مقاله

 
عنوان مقاله: 

پژوهشي در باب زمينه هاي نظري انفصال و اتّصال گفتماني
 
نویسندگان: 
 
آدرس:  
* دانشگاه اصفهان، ایران
 
چکیده: 
يکي از روش هايي که در دهه هاي اخير در روايت شناسي باب شده، متأثر از تحليل نشانه- معناشناختي گفتمان است که خود از رويکردهاي زبان شناسي تعاملي به شمار مي آيد. در تحليل نشانه- معناشناختي گفتمان، نشانه هاي منفرد اهميت چنداني ندارند و توجه بيشتر معطوف به نظامي فرايندي است که معنا به واسطه ي آن و طي جرياني پويا و سيال شکل مي گيرد. در همين راستا، يکي از موضوعاتي که در تحليل چگونگي تحقق گفتمان مطرح مي شود، انفصال و اتصال گفتماني است. با اين همه، باوجود دقايقِ نظري ديدگاه انديشمنداني همچون گرماس، فونتني و کورتز ديده مي شود که کاربست عملي اين مبحث در تحليل متون ادبي فقط به يک دسته تحليل هاي صوري منتهي شده که نه تنها با رسالت نظري بنيان گذاران اين ديدگاه در تعارض است؛ بلکه موضوع پويايي معنا را ناديده مي گيرد. به همين سبب، پژوهش حاضر درپي آن است که ضمن بازانديشي در برخي زمينه هاي نظري انفصال و اتصال گفتماني، به منظور تقويت کارايي اين رويکرد به طرح چند موضوع مغفول مانده بپردازد. البته، برخي از اين پيشنهادها اساساً تازگي دارد؛ اما بعضي از آن ها اگرچه در تأملات نظريه پردازان مذکور به شکل صريح يا ضمني يافته مي شود، به هر روي، در تحليل نهايي مغفول مانده است.
 
کلید واژه: 
روايت شناسيانفصال و اتصال گفتمانينشانه-معناشناسيزبان شناسي تعامليمعنا


 
موضوعات مرتبط: 
-
 
ارجاعات: 
  • ندارد
 
 
مقالات نشریه ای مرتبط: 
 
مقالات همایشی مرتبط: 
 
  بازدید یکساله 40
 
 
آخرین های بلاگ
ورود به بلاگ مرکز اطلاعات علمی