تأثير پوشش هاي مختلف پس از برداشت بر ميزان رنگ و آنتوسيانين انار ملس ساوه در دورة انبارداري سرد

ميغاني حسين; قاسم نژاد محمود; بخشي داوود

مشخصات مقاله

عنوان نشریه:

مجله علوم باغباني ايران (علوم كشاوري ايران) : زمستان 1395 , دوره 47 , شماره 4 #r00396 ; از صفحه 753 تا صفحه 762 .

عنوان مقاله:

تأثير پوشش هاي مختلف پس از برداشت بر ميزان رنگ و آنتوسيانين انار ملس ساوه در دورة انبارداري سرد

نویسندگان:

ميغاني حسين*, قاسم نژاد محمود, بخشي داوود

آدرس:

* دانشکده کشاورزی، دانشگاه جیرفت، جیرفت، ایران

چکیده:

رنگ پوست و بذر پوشينة (آريل) انار (بخش خوراکي) از شاخص هايي است که کيفيت ميوه و انتخاب مصرف کننده را تحت تأثير قرار مي دهد. در اين پژوهش تأثير سه نوع پوشش (کيتوزان 1 و 2 درصد، واکس ژداسول و واکس بريتکس) بر شاخص هاي رنگ آريل و آنتوسيانين هاي موجود در آب انار رقم ملس ساوه در دورة 120 روز انبارداري در دماي 5/4 درجه ي سلسيوس بررسي شد. شاخص هاي يادشده پيش از تيمار، در 40، 80 و 120 روز پس از آغاز انبارداري نيز اندازه گيري شدند. نتايج وجود مشتقات مونو و دي گلوکوزيدي دلفينيدين، سيانيدين و پلارگونيدين را در هنگام برداشت ميوه نشان داد. بنابراين نتايج، نوع آنتوسيانين تحت تأثير نوع تيمار و زمان انبارداري قرار نگرفت. همچنين در چهل روز نخست انبارداري شاخص روشنايي (L*) و خلوص رنگ (کروما) کاهش يافت، درحالي که شاخص زاويه ي هيو و آنتوسيانين کل در اين مدت افزايش يافت که نشان دهنده ي ادامه ي ساخت (سنتز) آنتوسيانين در فرآيند دوران پس از برداشت ميوه است. پس از آن تا پايان دوره ي انبارداري به تدريج شاخص L* و خلوص رنگ افزايش و زاويه ي هيو و ميزان آنتوسيانين کل کاهش يافت، به طوري که ميزان کاهش در ميوه هاي تيمارشده کمتر از شاهد بود. نتايج نشان داد آنتوسيانين هاي دي گلوکوزيدي پايدارتر از انواع مونو گلوکوزيدي است. بنابر نتايج به دست آمده از اين پژوهش در مقايسه بين پوشش هاي مورد استفاده، تيمار واکس ژداسول و کيتوزان 2 درصد در حفظ شاخص هاي رنگ بذر پوشينه و ميزان آنتوسيانين ميوه ي انار مؤثرتر بودند.

کلید واژه:

انار(Q2)فام نگاري (HPLC)(Q1)کيتوزان(Q1)کيفيت ميوه(Q2)واکس(Q1)