اثر باکتري هاي محرک رشد مقاوم به شوري جدا شده از ريزوسفر گياهان شورپسند بر رشد و مقاومت گندم تحت تنش شوري

صفدريان مريم; عسکري حسين; سلطاني نجف آبادي مسعود; نعمت زاده قربانعلي

مشخصات مقاله

عنوان نشریه:

مجله علوم گياهان زراعي ايران (علوم كشاورزي ايران) : بهار 1397 , دوره 49 , شماره 1 #g00562 ; از صفحه 45 تا صفحه 56 .

عنوان مقاله:

اثر باکتري هاي محرک رشد مقاوم به شوري جدا شده از ريزوسفر گياهان شورپسند بر رشد و مقاومت گندم تحت تنش شوري

نویسندگان:

صفدريان مريم, عسکري حسين, سلطاني نجف آبادي مسعود*, نعمت زاده قربانعلي

آدرس:

* بخش تحقیقات دانه‌های روغنی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال وبذر، کرج، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی

چکیده:

به منظور بررسي اثر ريزوباکتري هاي محرک رشد گياه بر مقاومت به شوري گندم در مرحله رشد رويشي، تعدادي جدايه از خاک هاي ريزوسفري گياهان شورپسند، منطقه بياباني اصفهان و گلستان با شوري بيش از 100 ميلي مولار جداسازي و از نظر تحمل به تنش شوري، صفات حل کنندگي فسفات، توليد اکسين، سيدروفور و سيانيد هيدروژن غربالگري شدند. از بين 50 جدايه بدست آمده، 10 جدايه متحمل به شوري بين20-5 درصد بوده و تعداد 8 جدايه قادر به انحلال فسفات نامحلول (2012-188) ميکرو گرم بر ميلي ليتر و 6 جدايه هم مولد اسيد ايندول-3-استيک (1/4-7/121) ميکرو گرم بر ميلي ليتر بودند. دو جدايه سيدروفور توليد نموده و هيچ يک از جدايه ها توان توليد سيانيد هيدروژن را نداشتند. اثر 10 جدايه باکتري متحمل به شوري و دو سطح صفر و 100 ميلي مولار شوري بر روي رشد گندم تحت تنش شوري 100 ميلي مولار در مراحل اوليه رشد رويشي رشد انجام شد. نتايج تاثير باکتريهاي محرک رشد بر وزن خشک ريشه و ساقه، وزن خشک کل، ميزان اتيلن در شرايط تنش شوري روي رقم قدس گندم نشان داد که تلقيح با باکتريهاي منتخب در تعديل اثرات مضر شوري در دوره رشد رويشي گندم موثر بود. در تلقيح با جدايه 88 (بهترين جدايه از نظر افزايش رشد در تنش شوري) وزن خشک کل (261درصد)، وزن خشک ساقه (390 درصد) و ريشه (270 درصد) در مقايسه با تيمار شاهد افزايش و ميزان اتيلن (24درصد) کاهش يافت.

کلید واژه:

اتيلن(Q2)اکسين(Q2)باکتري محرک رشد(Q2)شوري(Q2)گندم(Q2)