شناسايي نشانگرهاي آگاهي بخش مرتبط با صفات ريشه ي برنج در مراحل اوليه ي رشد در شرايط تنش خشکي با استفاده از تجزيه ي ارتباط

صبوري حسين; محمدآلق شريفه; دادرس احمدرضا

مشخصات مقاله

عنوان نشریه:

مجله علوم گياهان زراعي ايران (علوم كشاورزي ايران) : بهار 1396 , دوره 48 , شماره 1 #g00561 ; از صفحه 171 تا صفحه 182 .

عنوان مقاله:

شناسايي نشانگرهاي آگاهي بخش مرتبط با صفات ريشه ي برنج در مراحل اوليه ي رشد در شرايط تنش خشکي با استفاده از تجزيه ي ارتباط

نویسندگان:

صبوري حسين*, محمدآلق شريفه, دادرس احمدرضا

آدرس:

* گروه تولیدات گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبدکاووس

چکیده:

گسترش شبکه ي ريشه اي عميق راهکاري مهم براي جلوگيري از تنش خشکي در برنج است. به منظور بهنژادي صفات ريشه-اي برنج، لازم است در آغاز بايد نواحي ژنگاني (ژنومي) کنترل کننده ي صفات مهم ريشه شناسايي شوند. با اين هدف، پژوهشي با استفاده از 192 ژنوتيپ برنج در شرايط تنش خشکي و آبکشت (هيدروپونيک) طرح ريزي شد. به منظور اعمال تنش اسمزي از مانيتول با فشار اسمزي 5-بار در مرحله ي گياهچه اي و شرايط آبکشت استفاده شد. افزون بر وزن اندام هاي هوايي، وزن ريشه، زيست توده و ضخامت ريشه، صفات طول اندام هاي هوايي و ريشه در طول رشد يعني در روزهاي 7ام، 14ام، 21ام، 28ام و 35ام پس از انتقال به محيط آبکشت، ارزيابي شدند. ارزيابي ژنوتيپي افراد جمعيت با استفاده از ترکيب هاي آغازگري ناشي از آنزيم هاي محدودگر EcoRI و MseI انجام شد. براي شناسايي نواحي ژنگاني مرتبط با مکان-هاي کنترل کننده ي اين صفات از پنج مدل آماري با دو رويه ي GLM و MLMدر نرم افزار TASSEL استفاده شد. نشانگرهاي E100-M140-3، E100-M160-7، E110-M140-9، E100-M140-3، E100-M150-19، E100-M160-7، E100-M160-11، E110-M140-1 و E110-M140-9 مهم ترين نشانگرها شناسايي شدند. با توجه به اينکه اين نشانگرها درصد قابل توجهي از تغييرپذيري هاي فنوتيپي را تبيين کردند، مي توان از اين نشانگرها به عنوان نامزد در تحقيقات بعدي از جمله تبديل آن ها به نشانگرهاي اختصاصي SCAR و برنامه هاي انتخاب به کمک نشانگر براي تحمل به خشکي پس از تأييد استفاده کرد.

کلید واژه:

برنج (Oryza sativa L.)(Q1)تجزيه ي ارتباط(Q1)تنش خشکي(Q2)صفات ريشه(Q2)