|
چکیده:
هدف از اين پژوهش بررسي تأثير پرکاري درازمدت غده ي تيروئيد بر وزن بدن و توليد تخم مرغ بود. همچنين ارتباط بين پرکاري تيروئيد و برخي فراسنجه هاي توليد مثلي بررسي شد. در اين آزمايش 70 قطعه مرغ مادر گوشتي سويه ي کاب 500 در سن 47 هفتگي به شيوه ي تصادفي به دو گروه تيمار (پنج تکرار شامل هفت پرنده) تقسيم شدند. تيروکسين به مدت صد روز متوالي به شيوه ي دهاني به گروه پرکار تجويز شد (3/0 ميلي گرم به ازاي هر پرنده در روز)، وزن بدن و توليد تخم مرغ به شيوه ي هفتگي محاسبه شدند. تأثير پرکاري تيروئيد بر غلظت پلاسمايي T4معني دار بود؛ اما غلظت T3تحت تأثير قرار نگرفت. نتايج نشان دادند، هورمون هاي تيروئيدي تأثير کاهشي قابل توجهي بر وزن بدن داشتند. هورمون هاي تيروئيدي بر توليد تخم مرغ تأثير نداشتند، اما اثر برهمکنش تيمار و زمان (هفته) بر توليد تخم مرغ معني دار بود. وزن تخمدان و اويداکت بين مرغ هاي گروه شاهد و پرکار تفاوت نداشتند. تجويز تيروکسين به مرغ هاي مادر سبب کاهش قطر فوليکول هاي F1شد.
|