ادم ريوي فشار منفي يكي از عوارض نسبتا نادر بعد از بيهوشي است و به علت انسداد راه هوايي با وجود تلاش هاي دمي موثر بيمار و فشار منفي خيلي زياد در داخل مجاري هوايي ايجاد مي شود. اين پديده باعث تراوش مايعات به داخل بافت بينابيني و آلوئولها مي گردد. شيوع كلي اين بيماري كمتر از 0.1% است.
هدف از اين مقاله شناخت بيشتر ادم ريوي فشار منفي به عنوان يكي از علل ادم ريوي به دنبال انسداد راه هوايي بعد از بيهوشي است. روش تشخيص، تشخيص افتراقي از علل ديگر مثل آسپيراسيون و درمان نيز در اين مقاله بحث شده است.
سه بيمار در اين مقاله مورد بررسي قرار گرفتند. نوع خفيف با هيپوكسي و علائم سمعي ريوي و نوع شديد با علائم بارز ريوي در اين مقاله گزارش شده است. در نمونه اول تحريك لوله تراشه، در نمونه دوم خونريزي بعد از جراحي لوزه و در نمونه سوم افزايش ترشحات علت لارنگواسپاسم و انسداد راه هوايي فوقاني بوده است. هر سه بيمار با تشخيص ادم ريوي تحت درمان با اكسيژن، تهويه مكانيكي، استروئيد، ديورتيك و آمينوفيلين قرار گرفته و بعد از چند ساعت به خوبي به درمان پاسخ داده بودند و هيچ عارضه خاصي ايجاد نشده بود.
نكته مهم در تشخيص بيماري، شك به ادم ريوي فشار منفي است. اين بيماري در افراد جوان، سالم و ورزشكار شايعتر است. در افراد در معرض خطر بايد مراقب اسپاسم حنجره و انسداد راه هوايي هنگام خروج لوله تراشه، ساكشن مرتب ترشحات راه هوايي بود و در صورت ايجاد اسپاسم حنجره و هر گونه انسداد راه هواي، فورا در صدد رفع انسداد بود. درمان اصلي در ادم ريوي فشار منفي حفظ اكسيژناسيون مطلوب، باز نگه داشتن راه هوايي و در صورت نياز تهويه مكانيكي و استفاده از PEEP & CPAP است.