مقدمه: از GnRH-a همراه با گنادوتروپين جهت تحريك كنترل شده تخمدان در IVF استفاده مي‌ِشود. GnRH-a ها را مي‌توان به دور روش در فازفوليكولار و فاز لوتئال سيكل قاعدگي تجويز كرد. نظرات ضد و نقيصي در مورد اثرات استفاده از آن در فاز فوليكولار وجود دارد. در اين مطالعه اثرات تجويز ميكرودوز GnRH-a را در بيماراني كه به پروتكل‌هاي قبلي پاسخ مناسبي نداده بودند، مورد بررسي قرار داديم.
روش بررسي: اين مطالعه به صورت Clinical Trial، با روش قبل و بعد بر روي 61 بيمار نازا كه براي انجام Conventional و يا ميكرواينجكشن از فروردين لغايت اسفند‌ماه 1380 به مركز تحقيقاتي و درماني ناباروري و بيمارستان مادر يزد مراجعه كرده بودند انجام شد. ابتدا به بيماران به مدت 21 روز قرص جلوگيري از حاملگي (LD) داده شد و سپس از روز سوم سيكل Bouserelin چهل ميلي گرم Subcutaneous BID و از روز پنجم سيكل روزي 3 آمپول HMG تجويز شد. اطلاعات با نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند و از آزمون‌هاي Chi-Square و Fisher Exact Test استفاده شد.
يافته‌ها: تعداد فوليكول، اووسيت و امبريو حاصله و همچين ميزان حاملگي محاسبه شد. تعداد فوليكول، اووسيت وامبريو بدست آمده با سيكلهاي قبلي خودشان مقايسه گرديد كه در هر سه مورد اختلاف معني‌دار بود (p<0.05) آزمون t با عدد ثابت صفر، سه مورد حاملگي داشتيم (5%) كه چون در همه بيماران نتيجه حاملگي در سيكلهاي قبلي منفي بوده اختلاف معني‌دار بود. بين دو گروه سني 34-20 سال و 45-35 سال تفاوت معني‌داري از نظر تعداد فوليكول، اووسيت، امبريو و ميزان حاملگي مشاهده نشد.
نتيجه‌گيري: نتايج اين بررسي نشان داد كه روش ميكرودوز در بيماران Poor-Responder مي‌تواند باعث به دست آمدن فوليكول، اووسيت و امبريو شود كه با سن بيمار ارتباط معني‌داري ندارد.