ليشمانيوز بيماري عفوني است كه در حال حاضر متجاوز از 12 ميليون نفر در جهان به آن آلوده مي باشند. از جمله اشكال مختلف آن شكل جلدي است كه به عنوان يك مشكل بهداشت عمومي در بسياري از بخشهاي جهان به خصوص در خاورميانه مطرح است. با وجود روشهاي درماني متنوع هنوز درمان رضايت بخشي در مورد شكل جلدي بيماري گزارش نشده است. در اين مطالعه اثر درماني فيلمهاي دارويي پارامومايسين سولفات به همراه جنتامايسين در درمان ضايعات جلدي ناشي از Leishmania major بر روي موشهاي Balb/c مورد بررسي قرار گرفت.
با توجه به تجربيات موجود در درمان بيماري با داروي پارامومايسين در ايران و جهان در اين مطالعه فرم فيزيكي جديدي از دارو به صورت فيلمهاي دارويي حاوي 15 درصد پارامومايسين سولفات (شركت(Antibioticus-Italia و 0.5 درصد جنتامايسين سولفات (شركت داروپخش) در پايه اي از اتيل سلولز (شركت (Merck و HPMC (هيدروكسي پروپيل متيل سلولز) (شركت (Shinetsu-Japan مورد بررسي قرار گرفت. سه گروه شاهد، پلاسبو و آزمون از موشهاي ماده Balb/c شامل 10 سرموش در هر گروه، كه از طريق تزريق 2×106 پروماستيگوت انگل (MRHO/IR/75/ER) L.major به قاعده دم آلوده شده بودند، جهت انجام مطالعه در نظر گرفته شد. گروه شاهد فقط انگل، گروه پلاسبو، انگل و ديسك فاقد دارو و گروه آزمون، انگل و ديسك حاوي داروي موثره دريافت كردند. موشها هر 4 روز يكبار به مدت 28 روز و همچنين 16 هفته پس از درمان مورد پيگيري قرار گرفتند. نتايج با استفاده از تست آماري آناليز واريانس يك طرفه و آزمون Duncan مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته هاي حاصل بر روي موشهايBalb/c در مدت زمان ذكر شده حاكي از اثرات درماني معني داري در گروه آزمون نسبت به دو گروه ديگر بوده است (P<0.0001) به طوري كه پس از پايان دوره درمان 80 درصد موارد در گروه آزمون بهبود يافتند ولي در دو گروه ديگر نشانه اي از التيام ديده نشد. با توجه به نتايج به دست آمده از اثرات فيلم دارويي در مدل حيواني، پيشنهاد مي گردد از اين شكل فيزيكي داروي پارامومايسين به عنوان راه مناسبي براي درمان ليشمانيوز جلدي در بيماران استفاده شود.