شواهد تحقيقاتي معدود مبني بر اثر ضد ديابتي گياه فلفل (Red pepper) وجود دارد. لذا در تحقيق حاضر بر آن شديم تا اثر تجويز خوراكي فلفل قرمز (Capsicum frutescens L )را بر ميزان گلوكز، تري گليسيريد و كلسترول سرم در مدل تجربي ديابت قندي مورد بررسي قرار دهيم. براي اين منظور موش هاي صحرايي نر (n-36) به طور تصادفي به چهار گروه كنترل، كنترل تحت تيمار با فلفل، ديابتي و ديابتي تحت درمان با فلفل تقسيم بندي شدند. براي ديابتي شدن از داروي استرپتوزوتوسين به ميزان به طور تصادفي به چهار گروه كنترل، كنترل تحت تيمار با فلفل، ديابتي و ديابتي تحت درمان با فلفل تقسيم بندي شدند. براي ديابتي شدن از داروي استرپتوزوتوسين به ميزان 60 mg/Kg به طور داخل صفاقي استفاده گرديد. دو گروه تحت تيمار با فلفل نيز پودر فلفل مخلوط شده با غذاي استاندارد موش را با يك نسبت وزني 1.15 دريافت نمودند. ميزان گلوكز، تري گليسريد، و كلسترول سرم قبل از انجام آزمايش دو و چهار هفته پس از انجام بررسي تعيين گرديد. نتايج آناليز آماري نشان داد كه ميزان گلوكز سرم در گروه ديابتي افزايش معني داري را در هفته هاي دوم و چهارم در مقايسه با هفته قبل از آزمايش نشان ميدهد (P<0.001) در حالي كه ميزان گلوكز سرم در گروه ديابتي تحت درمان با فلفل كاهش معني دار را در مقايسه با گروه ديابتي تنها در هفته دوم نشان داد (P<0.01). به علاوه هيچ گونه كاهش معني دار در سطح گلوكز سرم در گروه كنترل تحت درمان با فلفل در مقايسه با گروه كنترل مشاهده نگرديد. آناليز داده هاي تري گليسيريد و كلسترول نشان داد كه سطح تري گليسيريد در گروه ديابتي افزايش معني داري (P<0.01) را در هفته چهارم نسبت به هفته قبل بررسي نشان ميدهد و سطح تري گليسيريد در هفته چهارم و در گروه ديابتي تحت درمان با فلفل در مقايسه با گروه ديابتي به طور معني دار (P<0.001) پايين تر است. به علاوه هيچ گونه كاهش معني دار در سطح كلسترول سرم در گروه ديابتي تحت درمان با فلفل در مقايسه با گروه ديابتي مشاهده نشد. نتايج اين بررسي نشان داد كه تجويز خوراكي گياه فلفل در مدل تجربي ديابت قندي در كوتاه مدت مي تواند موجب كاهش سطح گلوكز سرم در موش هاي ديابتي گردد. درحالي كه در دراز مدت پس از گذشت يك ماه مي تواند كاهش معني دار ميزان تري گليسيريد سرم را در موش هاي ديابتي ايجاد نمايد. لذا استفاده از اين گياه در رژيم غذايي افراد جهت كاهش عوارض ناشي از هيپرگليسمي در كوتاه مدت و هيپرليپيدمي (افزايش سطح تري گليسيريد) در درازمدت در بيماران مبتلا به ديابت قندي توصيه مي گردد.