مقدمه: هدف از اين مطالعه، بررسي مورفولوژي و اولترااستراكچر آندومتر رحم موش بعد از تحريك تخمك گذاري تخمدان با استفاده از HMG و HCG در زمان لانه گزيني در مقايسه با گروه كنترل بود.
روش بررسي: در اين تحقيق از موشهاي نژاد NMRI با گروه سني 10-6 هفته استفاده و به صورت تصادفي به دو گروه تقسيم شدند. گروه شاهد 4.5 روز بعد از لقاح و گروه تجربي 4.5 روز بعد از تحريك تخمك‌گذاري نمونه برداري شدند. جانوران به طريق جابجايي مهره‌هاي گردني كشته شده و نمونه‌هايي از يك سوم مياني شاخ‌هاي رحمي آنها جهت مطالعه ميكروسكوپ نوري و ميكروسكوپ الكتروني برداشته و پاساژ داده شده و پس از رنگ آميزي مورد بررسي قرار گرفتند.
يافته‌ها: نتايج تحقيق نشان داد كه تحريك تخمك گذاري به طور نسبي باعث افزايش ارتفاع اپي‌تليوم و تراكم سلولي ناحيه اپي‌تليال و استروما شد. فضاي بين سلولي و به عبارتي واكنش دسيدوايي به مقدار بسيار زيادي در مقايسه با گروه شاهد كاهش يافته بود. در گروه تحريك تخمك گذاري شده سلولهاي استرومايي به حالت كشيده و پهن قابل مشاهده بودند در حالي كه در گروه كنترل اين سلولها هيپرتروف و چند وجهي بودند. همچنين افزايش تراكم واكوئلهاي چربي در قاعهده سلولهاي اپي‌تليوم سطحي و غددي به طور مشهود در گروه تحريك تخمك گذاري ديده شد.
نتيجه‌گيري: در مجموع به نظر مي‌آمد كه تحريك تخمت گذاري با استفاده از HMG و HCG تغييراتي را در مورفولوژي و فراساختمان آندومتر به وجود آورده كه مي‌تواند در لانه گزيني جنين تاثيرگذار باشد و احتمالا باعث كاهش درصد لانه گزيني شود كه اين امر نياز به تحقيق بيشتري دارد.