بررسي و تبيين نيازها و اولويت هاي اطلاعاتي مديران در تصميمات پروژه هاي بلند مدت

در طي برنامه هاي اول تا سوم توسعه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي كشور كه رشد اقتصادي مورد تاكيد مسئولين قرار گرفت، طرح ها و پژوهش هاي زيادي مطرح و مورد تصويب قرار گرفت. اما بسياري از اين طرح ها و پروژه ها به دليل عدم انجام مطالعات و ارزيابي هاي دقيق و عدم انجام پيش بيني هاي صحيح به صورت نيمه تمام رها گرديده و بسياري از پروژه هايي نيز كه به بهره برداري رسيده اند، فاقد بازده اقتصادي مورد نظر بودند. رها نمودن طرحها و پروژه هاي بلند مدت به صورت نيمه تمام و يا عدم دستيابي به بازده مورد انتظار در رابطه با پروژه هاي به بهره برداري رسيده، مي تواند حاكي از تصميم گيري هاي نادرست مديران سطح عالي سازمان هاي اقتصادي باشد. يكي از عوامل اصلي تصميم گيري هاي نادرست مديران را مي توان در عدم دستيابي به اطلاعات در هر يك از مراحل فرايند تصميم گيري پروژه هاي بلند مدت (سرمايه اي) - "شناسايي شرايط موجود"، "شناسايي پروژه هاي بالقوه" و "تجزيه و تحليل پروژه" - ذكر نمود. هدف اين تحقيق شناسايي اطلاعات مورد نياز مديران در هر يك از مراحل فرايند تصميم گيري پروژه ها با توجه به ماهيت اطلاعات (اطلاعات مرتبط با آينده و اطلاعات مرتبط با گذشته)، و اولويت بندي آنها با توجه به هر يك از مراحل بوده است. نتايج آزمون فرضيات منجر به شناسايي 24 قلم اطلاعاتي در مرحله شناسايي شرايط موجود (12 قلم اطلاعات مرتبط با آينده و 12 قلم اطلاعات مرتبط با گذشته)، 23 قلم اطلاعاتي در مرحله شناسايي پروژه هاي بالقوه (18 قلم اطلاعات مرتبط با آينده و 5 قلم اطلاعات مرتبط با گذشته) و 30 قلم اطلاعاتي در مرحله تجزيه و تحليل پروژه (23 قلم اطلاعات مرتبط با آينده و 7 قلم اطلاعات مرتبط با گذشته) گرديد. نتايج مقايسه اطلاعات آتي و تاريخي در هر يك از مراحل تصميم گيري پروژه هاي بلند مدت نشان داد كه اطلاعات آتي از اهميت بيشتري در مقايسه با اطلاعات تاريخي برخوردار مي باشد. با توجه به نتايج تحقيق پيشنهاداتي نيز ارائه گرديد.