يخچال‌هاي سنگي يكي از مناظر مشخص ژئومرفولوژيكي هستند كه در ابعاد متوسط در دامنه كوه سبلان ديده مي‌شوند. يخچال‌هاي سنگي فعال نشان‌دهنده وجود پرمافروست آلپين است و از طرف ديگر، اين پديده‌ها ابزار مهمي در بازسازي پالئوكليما هستند. تعداد 14 يخچال سنگي در دامنه شمالي سبلان در ارتفاع 3460 تا 4400 متر از سطح دريا شناسايي شده است كه حدود 4/6 كيلومتر مربع از سطح زمين را اشغال كرده‌اند. يخچال‌هاي سنگي زبانه‌اي شكل با 7/85 درصد نسبت به يخچال‌هاي سنگي واريخته با 14/3 درصد، بيشترين گسترش را دارند. مساحت آنها بين 05/0 تا 64/1 كيلومتر مربع متغير مي‌باشد و تشكيل آنها در حال حاضر توپوكليماي محلي بستگي دارد. با استفاده از مفاهيم RILA و RLA منشاء آنها مشخص گرديده است. بر اساس ميزان حركت آنها در سال، سن احتمالي يخچال‌هاي سنگي را مي‌توان 6000-3000 سال برآورد كرد.