وضعيت مس سرم در زنان استفاده كننده از قرص هاي ضد بارداري خوراكي با دوز پايين و در زنان يائسه تحت درمان جانشيني هورمون

هدف مطالعه حاضر، بررسي وضعيت سرمي عنصر مس در بانوان استفاده كننده از قرص هاي ضدبارداري خوراكي (OCs) از پائين محتوي 15/0 ميلي گرم لونورژسترول و 0.3 mg  اتينيل استراديول و نيز در بانوان يائسه تحت درمان جانشيني هورمون HRT و مقايسه آنها با گروه هاي شاهد بود. در اين دو مطالعه مورد شاهدي، 135 نفر زنان سالم غيرباردار و غيرشيرده با ميانگين سني 32 سال (70 نفر استفاده كننده از OCs) و59  نفر زنان يائسه سالم با ميانگين سني 51 سال (29 نفر تحت درمان HRT و 30 نفر غيردرمان HRT) با استفاده از روش هاي بيوشيميايي، تن سنجي و مصاحبه مورد مطالعه قرار گرفتند. طبق نتايج به دست آمده اختلاف آماري معني داري از نظر ميانگين BMI، تعداد بارداري و دريافت مس بين دو گروه OCs و غير OCs و نيز بين دو گروه HRT و غير HRT وجود نداشت. در گروه استفاده از OCs ميانگين غلظت مس سرم به طور معني دار (P<0.0001) بيشتر از گروه غير OCs و (162.43 ±36.51 µg/dl) در مقابل (112.32±29.55 µg/dl) بود. در زنان يائسه نيز ميانگين غلظت مس سرم در گروه HRT به طور معني دار (P<0.002) بيشتر از گروه غير HRT بود (به ترتيب 144.24±25.47 µg/dl و 122.47±24.89 ) با آزمون خي دو وابستگي آماري معني داري بين وضعيت مس سرم و استفاده از OCs بدست آمد .(P<0.0001) اين آزمون وابستگي معني داري در زنان يائسه نشان نداد. بين غلظت مس سرم با سن، تعداد بارداري و دريافت مس همبستگي آماري معني داري در هيچ يک از گروه ها يافت نشد. چنين نتيجه گيري مي شود که غلظت سرمي مس در استفاده کنندگان قرص هاي ضدبارداري خوراكي افزايش مي يابد. همچنين شواهد ديگري توسط اين مطالعه مبني بر افزايش غلظت سرمي مس در زنان يائسه اي كه تحت درمان جانشيني هورمون هستند، فراهم گرديد.